Bull og vitleysa er þetta hjá þér druzla. Það fylgja alveg eins áhættur í keisarafæðingu, t.d. verri öndun og annað. Það segir sig nú bara sjálft að keisari er ekki eðlilegt og ekki leið náttúrunnar, annars hefðum við fengið rennlás á magann á kynþroskaskeiðinu. Aldrei hef ég heyrt að börn sem eru fædd á eðlilegan hátt séu neitt meira í hættu á að fá ofvirkni eða eitthvað annað. Sýndu mér rannsókn sem sýnir fram á þetta. Það er ákveðið ferli sem fer í gang í eðlilegri fæðingu sem undirbýr barnið fyrir komuna í heiminn og þess vegna er æskilegra fyrir það að fæðast þannig. Einnig er keisari mun hættulegra inngrip í raun og veru fyrir konuna og hefur getur haft miklu fleiri aukaverkanir í för með sér en eðlileg fæðing.

Keisari er kostur sem fínt er að nota þegar hans er þörf, en að öðru leyti á að forðast hann í lengstu lög.

Hæ, Druzla. Ég er mjög ósammála þér í þessu máli..eins og þú eflaust veist. Keisari getur verið ofsalega erfiður og þá sér í lagi bráðakeisari. Núna um daginn var mágkona mín sett í bráðakeisara og fékk bara vægt taugaáfall í kjölfarið á því. Ég sjálf hef átt tvo stráka á eðlilegan hátt. Það er það besta …ef möguleiki er á því.´Manni finnst að maður geti gert allt. Eins og að hlupa maraþon. Mér finnst konur í dag alltaf vilja auðveldu leiðina út úr öllu. Ok, setjum allar konur í keisara til að spara fyrirhöfn druzla? Come on…náttúran verður að ganga sinn gang, ef hún á annað borð getur það. Auðvitað er keisari frábær að því leyti að hann getur bjargað lífum..en ég er sko algjörlega ósammála þér með það að börn sem tekin séu með keisara séu eitthvað rólegri! Ég á tvo gutta…báðir fæddir eðlilega, annar sallarólegur, hinn upp um allt. Samt var meira álag í raun og veru á þennan rólega…Ætti það ekki að vera öfugt samkvæmt þínum bókum? Ég á líka nokkrar vinkonur sem hafa þurft að fara í keisara, bæði normal og bráða…þeim finnst eins og þær hafi misst af því mikilfenglegasta sem kona getur gert….að fæða barn. Þær vildu óska þess að hafa getað átt eðlilega. En gátu það ekki…Svo keisari er bæði góður OG slæmur hlutur. Einu sinni hitti ég svo konu sem hafði fætt sitt fyrra barn með keisara og var nú orðin ófrísk á ný. Hún sagði við mig að hún vildi óska þess að hún fengi letingjafæðingu( ATH. ég er ekki sammála þessu heiti)aftur, svo hún þyrfti ekkert að hafa fyrir þessu. Mér finnst ekki að konur ætti að geta valið um að fara í keisara…bara ef hans er þörf ,þá á að nota hann…Ekki fyrr. Það að börnin séu að stækka..ég veit ekki..eru ekki læknar bara farnir að láta konur ganga MIKLU lengur með?Í gamla daga höfðu þeir engin tæki til að fylgjast með börnunum og ef konan var komin með stóra kúlu var hún sett af stað.Læknarnir sögðu mömmu minni til dæmis þegar hún var að eiga bróðir minn að hann væri svo RISASTÓR að hún yrði að vera sett af stað…hún var með drippið í TVÆR vikur, en var látin hætta á næturnar! Hann fæddist heilar 11 merkur!! Spáiði í þetta. Núna ef konan gengur fram yfir þá er hún sett í sónar daglega og hún fullvissuð um að í lagi sé með barnið. Ég til dæmis var komin 42 vikur…orðin eins og hnöttur í laginu og var alveg að drepast. Ég var sett í sónar og´læknirinn vildi að ég biði í viku enn! Mamma tók sig til og skammaðist heil ósköp svo hann lagði migg inn til hvíldar og sólarhring síðar var ég sett af stað. Ég var með verki í 26 tíma á 2mínútna fresti fyrstu 5 tímana en svo á mínútu fresti restina! Strákurinn minn var búinn að kúka í legvatnið svo að eins gott var að ég var ekki látin bíða…hver veit? Han var líka helblár á höndum og höfði ,en alheilbrigður og 19 merkur!Hefði ég beðið í viku enn, er ég ekki viss um að ég hefði getað fætt hann og þó…. Fæðing hans var ofsalega erfið…en hverrar mínútu virði..ekki stökkva til og velja eitthvað easy, ef hægt er annað. Ég´tek það fram að ég er þó ALLS ekki eitthvað á móti keisara! Alls ekki, ef hans er þörf. En ansi margar stelpur í dag eru farnar að biðja um þetta..það er það sem ég hræðist!
Svo mitt svar er..ef þið nauðsynlega þurfið að fara í keisara gerið það, ef ekki fylgið þá kalli náttúrunnar! Við eigum ekki RÉTT á vali..Heilsa barnsins og ástand þess í móðurkviði velur fyrir okkur! Líðan barnsins skiptir mestu!