Þegar ég lít á son minn, 3 ára, þá velti ég Því fyrir mér hvað ég hafi gert til að verðskulda þetta kraftaverk. Spá í því að við 3, ég Guð og barnsfaðir minn bjuggum þetta allt til saman! ´Litla útgáfu af menneskju sem labbar borðar og rífur kjaft! Varð til í mínum líkama.. Þegar ég se´ brosið hans langar mig mest að gráta af einskæru þakklæti fyrir að vera þessarra forréttinda verð, þeirra forréttinda að eignast heilbrigt barn og fá að eyða mínum dögum huxandi um hann. Að fá að horfa í þessi stóru fallegu augu og segja ég elska þig meira en lífið sjálft.. vitandi að í hjarta mínu virkilega meina ég þetta. Og vitandi það að ég myndi ekki hika við að deyja fyrir litla kraftaverkið mitt. Í bænum mínum til Guðs bið ég fyrir því að sem flestir, helst allir fái að upplifa það að elska svona heitt og gera sér grein fyrir því, að foreldrar týni sér ekki í daglegu amstri og gleymi því að þau hafa að láni í óákveðinn tíma sitt eigið einka kraftaverk..