tabriz fyrir 20 árum, 12 mánuðum Fjöldi lestra: 848

það er erfitt að vera foreldri.

sælir hugarar. mig langar að deila með ykkur áhyggjum minum. ákvarðanir í sambandi við börnin okkar eru ekki allar jafn auðveldar.ég stend fyrir framan eina mjög erfiða nuna. hvort ég eigi að leyfa pabba sonar mins að taka við honum. ég tími því ekki og vill helst hafa hann sjálf. pabbi hans vill fá hann, skiljanlega og strákurinn synir öll merki um að vilja vera hjá pabba sinum.ég er ekki að tala um að sjá hann aldrei aftur heldur hjá hvoru hann eigi að bua að staðaldri. ég by heima hjá foreldrum minum þar sem samkomulagið er ekki beint það besta meðan pabbi hans byr með kærustunni sinni í leiguibuð þar sem barnið er með sérleikherbergi og alles.´´eg hef aldrei verið nein sérstök mamma. ég sinni honum að sjálfsögðu og myndi aldrei geta verið vond við hann en ég hef i rauninni aldrei verið tilbuin i þetta hlutverk og því er ég alltaf hrædd við að mistakast. en hvað ef það er betra fyrir hann að vera hjá pabba sinum? get e´g raunverulega tekið mark á þetta ungu barni? mig langar að hafa hann en mér finnst ég eigingjörn þegar hann vill fara til pabba sins og þau vilja fá hann. þetta er að gera mig vitlausa að vita ekki hvað best er að gera fyrir strákinn. er einhver sem hefur verið i svipaðri aðstöðu sem getur ráðlagt mér?

kv.tabriz

idf fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Ég segi nú bara að ég er feginn að vera ekki krakki í dag miðað við greinarnar hér í þessum flokki, meir og minna allt um ömurlegar aðstæður barna í sundurslitnum fjölskyldum, og foreldra sem ættu ekki að höndla það að eiga börn.

Fyrra álit

GlingGlo fyrir 20 árum, 12 mánuðum

tabriz er nú ekkert að lýsa neinum ömurlegum aðstæðum, langt frá því. Mér sýnist nú einmitt vera gott samkomulag á milli hennar og barnsföður hennar og hún er greinilega að hugsa um velferð barnsins síns, ekki sína eigin.

Kveðja,

Fyrra álit

idf fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Að mínu mati má kalla það ömurleg aðstaða þegar barn elst ekki upp hjá báðum foreldrum, það er allavega ekki óskastaða hvað sem er reynt að réttlæta það skelfilega rugl sem er komið á alltof margar fjölskyldur í þessu landi. Þetta tel ég vera eina meginástæðu þess hvers vegna það virðist svo mörgum krökkum líða illa í landinu og leiðast út í vímuefnanotkun og rugl.

Ég um tjá mig nánar um þetta á nýju ári.

Gleðilegt ár !

IDF

Fyrra álit

Hildimar fyrir 20 árum, 9 mánuðum

ömurleg aðstaða ef barn elst ekki upp hjá báðum foreldrum??? foreldrar mínir skildu þegar ég var 2 ára, og ég eignaðist yndislegan fósturpabba og alveg hreint æðislega stjúpmömmu, ég er alveg yfir mig hamingjusöm með mínar fjölskylduaðstæður og ég er ekki að leiðast útí nein vímuefni eða slíkt! nú á ég sjálf ungt barn, ég og barnsfaðirinn erum ekki saman, vorum það aldrei, ég skil ekki hvernig barnið mitt á að finna fyrir þessu sem einhverjum slæmum hlut! Hann fær alveg jafnmikla væntumþyggju og önnur börn, jafnvel meira. Ég á mjög stóra fjölskyldu þar sem ég er “skilnaðarbarn” og hef alltaf elskað alla mína fjölskylduaðila mjög mikið.! Mér finnst þetta ekki vera góð rök hjá þér idf. en það er auðvitað bara mitt álit…..

Fyrra álit

GlingGlo fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Barnið á náttúrulega ekki að taka þessa ákvörðun, það er allt of stór ábyrgð fyrir lítið barn að höndla. Mér sýnist nú á þessu innleggi þínu að þú treystir pabbanum alveg fyrir barninu og pabbar geta nú alveg alið upp börn eins og mæður. Leikherbergi skiptir reyndar minnstu máli í sambandi við það hvar barninu muni líða betur. Það sem skiptir mestu máli er stöðugleiki, væntumþykja og gott samkomulag á heimilinu og þú verður að taka ákvörðun út frá þessum hlutum… og að sjálfsöðgu verður sá sem er með barnið að geta séð fyrir því. En ég náttúrulega þekki allt of lítið til ykkar aðstæðna til að geta í raun tekið einhverja afstöðu.

Kveðja,

Fyrra álit

Noddi fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Miðað við þínar lýsingar og að því gefnu að faðirinn geri sér grein fyrir því að það þýðir ekki að gefast upp seinna og skila barninu þá myndi ég leyfa barninu að vera með sitt fasta heimili hjá honum. Barnið hættir ekki að elska þig jafn mikið og það gerir nú þótt það byrji að búa að staðaldri hjá föður sínum. Þannig að endilega ef þér finnst að þú ráðir ekki nógu vel við uppeldið og faðirinn vill gera heiðarlega tilraun til þess, að leyfa honum það.

Einstæður faði

Fyrra álit

EstHerP fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Ég held að þetta sé eitthvað sem þú verður að finna úr sjálf og það getur enginn sagt að annað sé eitthvað réttara. Það er kannski ágætt fyrir þig að setja upp lista með kostum og göllum og sjá hvað er meira af og hvað vegur meira, en það er held ég alveg sama hvað þú ákveður, þú munt alltaf hugsa til baka og efast um ákvörðun þína. En ég tel það vera hluta af því að eiga börn, við viljum alltaf gera okkar besta og erum ávallt að efast um að okkar besta sé nógu gott.

Hamingjusamt barn er ágæt mælistika á hversu góðir foreldrar við erum, og hamingjan fæst ekki nema tímabundið af auka herbergjum eða peningum…. það er ástin og umhyggjan sem skiptir mestu.

Kv. EstHe

Kv. EstHer

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Þar sem ég þekki þig tabriz og veit aðstöður þínar.

Þá held ég að það væri ágætt að prófa þetta, þá kannski bara í einhvern vissan tíma og sjá til hvernig gengur. Hvort að honum líði vel, og hvort að pabbi hans höndli þá ábyrgð alveg þar sem að þetta yrði þá fyrsta skiptið sem sonur hans myndi búa hjá sér eftir að þið hættuð saman.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Líka það, hann er búin að vera hjá mömmu sinni frá upphafi og það væri ekki slæmt fyrir hann að fá að búa hjá pabba sínum líka, vera með honum einsog pabbar eiga að gera. En auðvitað myndi hann sjá þig daglega ef ekki oftar.

Fyrra álit

divaa fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Sometimes love is letting go… Need I say more?

Hlustaðu á sjálfa þig:

“ég by heima hjá foreldrum minum þar sem samkomulagið er ekki beint það besta”

“pabbi hans byr með kærustunni sinni í leiguibuð þar sem barnið er með sérleikherbergi og alles”

“ég hef i rauninni aldrei verið tilbuin i þetta hlutverk”

…og nota bene:

“hann vill fara til pabba sins og þau vilja fá hann”

Ef drengurinn vill búa hjá pabba sínum, hvers vegna þá að banna honum það? Þið gætuð prófað að hafa þetta í tilraunatímabil eða þess vegna viku og viku. Það er ekki eins og þú missir son þinn.

Fyrra álit

lhg fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Þú getur alveg prófað að leyfa stráknum að vera meira hjá pabbanum og séð hvernig gengur. Ef það gengur vel geturðu lengt tímann smám saman þangað til hann er alveg fluttur.

Fyrra álit

ibbets fyrir 20 árum, 11 mánuðum

Nákvæmlega, leyfðu honum að vera hjá honum í prufutíma, kanski mánuð eða 2 og svo skuluð þið sjá til.

ibbets úber alles!!!

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 11 mánuðum

Vá ég er 12 ára (13 á þessu ári) og skil þig satt að segja veit ég ekkert hvort er betra ég er ekki skilnaðabarn….en vá! Þetta hlýtur að vera erfitt getiði ekki reynt að splitta þessu nokkurn vegin jafnt + ég held að allir krakkar hafi smá meiri ást á mömmu sinni…no herd feelings

Fyrra álit

Börnin okkar

Börnin okkar

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

það er erfitt að vera foreldri.

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi