Hæhæ ég sendi inn grein fyrir c.a. 4 mánuðum um að mamma mín væri ófrísk og hvað ég var ósátt með það, en ef ég á að segja allveg eins og er núna þá hlakkar mig soldið til :) vááá ég get ekki beðið hlakkar svo til, en reyndar þá er mamma bara komin 6 og 1/2 mánuð á leið svo það eru 2 og 1/2 eftir, en þessi meðganga hjá henni gengur með eindæmum vel, mamma vill ekki fá að vita hvort þetta sé stelpa eða strákur, þótt að vinir og ættingjar séu að pressa roslega á hana að tjékka, en hún harðneitar fyrir það.
Mamma og pabbi eru búin að ákveða nöfnin bæði ef það sé stelpa eða strákur, þau eru roslega flott bæði… ég má bara ekki segja neinum þótt mig langi þess ótrúlega!!!
Mamma er að hætta að vinna eftir 2 vikur og verður þá íbarneigna fríi æi 12 mánuði….. hlakkar soldið til. Mér finnst núna rosalega gaman að finna barnið sparka, mamma og pabbi eru allveg að fara á límingunum hvað þeim hlakkar til, og amma og afi eru ótrúlega spennt, mamma og pabbi eru líka farin að vera meira heima og vera meira með okkur :) þau eru bara ótrúlega fínt fólk :).
Litla systir mín er (að verða 2 ára) hún er ekki allveg að fatta þetta, en kallar bumbuna bara bolla, við erum að reyna að segja henni að þetta sé litla barnið en hún fer bara að hlæja, híhí. En aftur á móti stelpan sem er 10 ára (systir mín) hún er geðveikt spennt og er strax byrjuð að spurja hvort hún megi einhverntíman passa litla barnið!!
Ég vildi bara segja ykkur hvernig málin stæðu, því ég hef soldið verið að fá svona pósta; fer litla bumban enn í taugarnar á þér??

kveðja MYASS