Það sem er auðveldara við að vera einn heima á daginn, þar að segja ef þess krefst að manni, það er að þá er ekki myrkur úti. Ég er til dæmis mjög myrkfælin manneksja og hef alltaf verið það. Þegar ég var lítil var ég svona lyklabarn frá 3-5. Það var ekkert mál vegna þess að það voru alltaf fullt af vinum mínum hjá mér og við vorum bara að leika okkur saman. Á kvöldin er ekki svo auðvelt að fá einhvern til þess að vera hjá sér. Það er náttúrulega vegna þess að börn á þessum aldri meiga ekki vera úti og það er ættlast til þess að þau séu hjá fullornum og helst foreldrum/foráðamönnum. Það þarf svo lítið til þess að þú verður hræddur ef þú ert einn heima og svona lítill. Það getu verið að það heyrist eitthvað hljós sem heyrist ekki venjulega, vegna þess að þegar þú ert einn um kvöld er miklu meiri þögn í húsinu en á daginn þegar húsin er fullt af vinum að leika sér. Það er myrkur úti og barnið er alveg viss um að það er einhver þarna fyrir utann sem ætlar að gera því eitthvað. Það þorir þá ekkert alltaf að fara út og í næsta hús vegna þess að vondu mennirnir eru úti á kvöldinn ekki á daginn. Það er kannski skritið en þetta á líka við um þó að börnin séu ein heima á sumarkvöldum. Þó svo að það sé bjart úti þá ertu miklu meira einn á kvöldinn en á daginn þegar þú ert barn. Þú ert orðinn þreyttur og veist ekki alveg hvort það sé þorandi að fara að sofa eða ekki. Þetta er bara of mikil ábyrgð lögð á svona börn, það kostar kannski eitthvað að hafa einhvern hjá barninu ef það er eniginn ættingi sem getur tekið það í pössun. En á foreldri að setja það fyrir sig? Eru það ekki foreldrarnir sem eiga að sjá til þess að börnunum sé sinnt og þeim líði vel? Ef börn eru mikið alein heima á kvöldin er ekki allt í lagi. Það sem er líka svona vonnt við kvöldin eru allir þessir þættir og þessar myndir sem eru sýndar í sjónvarpinu og eru ekkert alltaf mjög fallegir þó svo að það sé ekkert bannað. Munið þið til dæmis eftir Disney myndinni sem var sýnd eitt föstudagskvöldið hérna eftir jól? Það var að mig minnir í mars. Það gerist í Afríku og börnin fóru út úr húsinu sínu um nóttina og fóru út í skó út af einhverjum frumbyggja sem var þar. Daginn eftir þegar þau ætluðu að koma heim aftur til þess að láta foreldra sína vita um að það væri eitthvað í gangi og þau ættu að flígja var búið að drepa þá og kveikja í húsinu. Þegar börnin fóru inn í það var allt brotið og ónítt. Þau sáu foreldra sína lyggja í blóði og svona æðislegt. Svo komust þau að því hver vondi karlin var og það var vinur pabba stelpunnar (þau voru ekki systkini). Þessi maður var alla myndina að leyta af krökkunum og reyna að drepa þau líka. Ég man ekki alveg hvað þessi mynd heitir en hún Rees Witherspoon lék í henni á sínum yngri árum. Ég var að horfa á þessa mynd með ömmu minni og frænda mínum sem er að vera 6 ára á þessu ári. Mér var bara alls ekki um sel að sjá þessa mynd enda var hún fremur ógeðsleg þegar maður er að pæla í því að hún er sýnd strax eftir fréttir á föstudagskvöldi og fjölskyldan safnast saman fyrir framan sjónvarpið til þess að horfa á þessar myndir. Í byrjun myndarinnar sáum við öll í sitt hvorum stólnum en þegar myndin var nýlega byrjuð spurði ég frænda minn hvort þetta væri allt í lagi? Já já sagði hann (vildi reyna að sýnast stór) en þar sem ég þekkji hann þá spurði ég hvort að ég ætti að passa hann? Já sagði hann þá og hljóp til mín og beinnt upp í fangið hjá mér. Svoleiðis horfum við á myndina þar sem eftir var. Ég sagði honum að loka og við ræddum aðeins það sem var að gerast svona til þess að hann myndi ekki degja úr hræðslu. Það var nefnilega ekki hægt að slökkva á sjónvarpinu þar sem hann var orðin það spenntur að það væri betra að sjá hvernig þetta myndi enda, Disney endar alltaf vel og það vissi ég. En ef einhver var nú einn heima þetta kvöld og ákvað nú að horfa á þessa mynd. Hver var þá til þess að halda fyrir augun og segja núna máttu horfa? Enginn og það er þetta sem er svona hræðilegt við það að vera einn heima á kvöldinn þó að það sé jafn langur tími og á daginn þá virkar hann lengri.