groupie fyrir 22 árum, 1 mánuði Fjöldi lestra: 544

Smá spurning varðandi barnsfeður?

Hæ, þannig er að ég á 3 ára strák sem hefur ekki hitt pabba
sinn í meira en ár vegna þess að hann er alki..
Ég hef verið með kærasta mínum í 1 og 1/2 ár og hann hefur
verið honum sem faðir, en sonur minn kallar hann þó ekki
pabba og veit vel að hann er ekki “alvöru” pabbi hans.
Sonur minn á einnig yngri hálfbróðir (samfeðra) og ég hef
haldið sambandi við hann þó svo að sonur minn hitti hvorki
pabba sinn né neinn í fjölskyldunni hans lengur. Nú má pabbi
þeirra og þó alltaf hitta hinn son sinn þegar honum sýnist og
þá skapast vandamál þegar bræðurnir hittast og annar er
með samband við pabba sinn en ekki hinn!!!?
Ég er í vandræðum með hvað er best fyrir son minn, á ég að
halda sambandi við bróður hans og hætta á að honum sárni?
Og það sem ég velti mér endalaust uppúr, hvernig getur
maður útskýrt svona aðstæður fyrir barni sínu þegar það fer
að velta þessu fyrir sér?
Ég yrði mjög glöð ef einhver gæti veitt mér góð ráð!

GlingGlo fyrir 22 árum, 1 mánuði

Fyrst langar mig að spyrja, er það að þínu frumkvæði eða föðurins að sonur ykkar hittir ekki pabba sinn? Ef það ert þú sem telur það vera barninu fyrir bestu að hitta hvorki pabba sinn né fjölskyldu hans, ertu viss um að það sé það besta? Er ekki möguleiki að drengurinn geti hitt pabba sinn þó það sé bara hluta úr degi. Hefir bróðir hans hlotið einhvern skaða af að hitta föður sinn? Það er nefninlega merkilegt hvað börn eru foreldraholl og þurfa á báðum foreldrum sínum að halda, sama hvernig þau eru.

Mér finnst að þú eigir hiklaust að halda sambandi við bróðurinn, annars er drengurinn bæði að missa föður sinn og bróður.

Varðandi það hvað þú eigir að segja þá þarf maður að fá að vita meira hvernig málin standa. Er það pabbi hans sem vill ekki hitta hann? Afhverju hefur hann ekkert samband við föðurfjölskylduna sína? Ef það ert þú sem hefur ákveðið að hann megi ekki hitta pabba sinn, hver er þá ástæðan? Þ.e. sinnir hann ekki barninu, er hann alltaf fullur eða hvað? Er ekki séns að hann fái að koma í heimsókn og vera stutta stund með syni sínum kannski einn dag aðra hvora helgi? Hvað með ömmuna og afann? Eru þau alkar? Afhverju hefur strákurinn ekkert samband við þau? O.s.frv., o.s.frv.

Kveðja,

Fyrra álit

groupie fyrir 22 árum, 1 mánuði

Ítarlegri upplýsingar:
Barnsföður mínum er ekki treystandi fyrir barni þegar hann er í neyslu, (og hann hefur ekki samband við okkur ef hann er það) hann er inn og út úr meðferðum og getur ekki haldið sér edrú i meira en nokkrar vikur i einu, pabbi hans (afi sonar míns) er helgaralki og ég heyrði stundum ekkert í ömmuforeldrunum í 2-3 mánuði í einu og svo misstum við alveg sambandið á endanum.. Þau voru með strákinn á tímabili eina og eina nótt um helgar, en það var akkurat þegar pabbi hans var edrú og bjó hjá foreldrum sínum.
Bróðir sonar míns er mjög tættur, ekki bara útaf pabba sínum heldur líka mömmu, hún er búin að missa forræðið yfir honum og hann er alinn upp hjá móður-ömmu sinni. Það er kanski mikið þessvegna sem mér finnst mikilvægt að halda sambandi við hann, því hann þarf á fjölskyldu að halda og þarf að vita að fólki þyki vænt um hann!

Fyrra álit

GlingGlo fyrir 22 árum, 1 mánuði

OK skil þetta mun betur núna.

Varðandi hvað þú átt að segja stráknum þá myndi ég líklega segja eitthvað á þá leið að pabbi hans væri bara veikur og gæti ekki eða kynni ekki að vera pabbi. Svo geturu ítrekað við hann að hann eigi sem betur fer góða mömmu og góðan stjúppabba sem kunna að vera foreldrar. Það var allavegana svipuð skýring sem ég gaf dóttur minni á sínum tíma (reyndar var pabbi hennar ekki í neinu rugli, aðrar ástæður þar að baki) og hún virtist nokkuð sátt við þá útskýringu. Ég sagði henni alltaf að pabba hennar þætti alveg vænt um hana, en að hann væri bara eitthvað veikur í hjartanu sínu og kynni ekki að vera pabbi.

Með bróðir sonar þíns þá myndi ég örugglega halda sambandi við hann áfram ef ég væri í þínum sporum. Er mjög áberandi að pabbi þeirra hefur samband við þann strák? Tekur sonur þinn mikið eftir því? Þú getur örugglega reynt að stíla heimsóknirnar inn þannig að það sé ekki á pabbatímunum. Þú gætir annars kannski reynt að höfða til stóru bróður eiginleika sonar þíns og reynt að útskýra (kannski ekki tímabært fyrr en seinna) að litli bróðir eigi svolítið bágt af því að mamma hans og pabbi kunni ekki alveg að vera foreldrar. En jafnframt taka fram að hann eigi góða ömmu sem hugsi vel um hann.

Þetta er allavegana mitt álit.

Kveðja,

Fyrra álit

GiRND fyrir 22 árum, 1 mánuði

húrra fyrir glingglo, flott svar, sammála!

kv.GiRND

Fyrra álit

hannad fyrir 22 árum, 1 mánuði

okey bróðir minn eignaðist stelpu og hafði ekkert samband við dóttir sína ekki fyrr en núna bara fyrir tvem þrem vikum og hún er að verða 4 ára það sem ég er bara að segja þú veist gefðu þessu bara tíma

Fyrra álit

Aalice fyrir 22 árum, 1 mánuði

Þetta er alltaf erfitt en mig langar bara að koma með smá innlegg, vinur minn byrjaði með konu þegar hún átti 2 ára strák. Í dag er strákurinn 17 ára og kallar hann pabba þó að hann se í mjög góðu sambandi við alvöru pabba sinn.

Ég held að það skaði son þinn ekkert að eiga 2 pabba….amk verður annar traustur.

kv
aa

Fyrra álit

Apache fyrir 22 árum, 1 mánuði

Barnið á bara einn pabba. Það á rétt á að umgangast báða foreldra og ber að virða þann rétt. Ef öðru foreldri er ekki treystandi vegna veikinda þarf sambandið að vera undir eftirliti en það á samt að vera til staðar. Best er að segja barninu sannleikann strax, þ.e. að faðir þess er sjúklingur og því geti samgangur ekki verið meiri. Rétt eins og um aðra sjúkdóma sem hamla samskiptum væri að ræða.

Fyrra álit

kona83 fyrir 22 árum, 1 mánuði

sko alkóhólismi er sjúkdómur og mér finnst fólk ekki skilja það stundum en að sjálfsögðu afhendir þú honum ekki barnið þegar hann er undir áhrifum en aftur á móti finnst mér að í hvert sinn sem hann er edrú eigi hann að fá tækifæri til að hitta hann, hann á hann líka og ef honum langar að hitta hann ætti hann að fá gera það á meðan hann skaðar barnið ekki á neinn hátt.
Þú gætir haft það þannig að þegar hann vill hitta hann verði hann að sjálfsögðu að vera edrú og koma til ykkar og vera hjá ykkur á meðan hann talar við barnið. Síðan ef hann er edrú og stendur sig vel gæti hann fengið að fara með hann útá róló í smá stund í hverfinu ykkar. Þú skilur kannski hvað ég meina?

En það sem ég veit ekki er hvernig maður hann er og eiga þessar ráðleggingir eða ábendingar einungis við ef hann fer fram á að hitta barnið.

Mér finnst að þú eigir að fara á al-anon fundi sem eru fundir fyrir aðstandendur alkóhólisma og þú ert vissulega aðstandandi.
þar fræðist þú um sjúkdóminn og færð skilning á hugsunum og hegðun sjúklingsins og lærir að bera þig fram eða tala við alkólismann.
Þar er fleira fólk sem á við svipuð vandamál og þú getur þú tjáð þig og hlustað á annað fólk.

En Gangi þér vel með þetta mál og vonandi ná þeir feðgarnir saman einn góðan veðurdaginn.

Fyrra álit

groupie fyrir 22 árum, 1 mánuði

Ég veit að alkóhólismi er sjúkdómur, ég hef verið í alanon, ég er ekki að banna honum að hitta strákinn, hann þorir sjálfur ekki að hafa samband því hann er búinn að skíta svo uppá bak!
Svo er ekkert sérstaklega gott fyrir barn að geta ekki treyst á pabba sinn, að hann hverfi svo mánuðum skiptir, gleymir afmælisdögum og dúkkar svo bara upp allt í einu!!? Ekki beint góð fyrirmynd!
En takk samt fyrir allar ráðleggingar, ég hafði gott af þeim! sérstaklega það sem GlinGlo skrifaði, takk:)

Fyrra álit

idf fyrir 22 árum, 1 mánuði

Víti til varnaðar, stelpur passa aðeins upp á “gæði” þeirra sem þið eignist börn með !

Annars lýsir þessi grein allof vel algengu fjölskyldumynstri á Íslandi, eða ölluheldur ruglinu sem er í gangi. Er fólk svo undrandi á að krakkarnir séu geðveikir og í dópi ?

Fyrra álit

binnibinni2456 fyrir 22 árum, 1 mánuði

ahhhhhhhh næsta kynslóð á eftir að flibba
nei smá djók frá binna í tíunda

þett er graf allverlegt mál ég myndi ekki halda sambandi við gaurinn ef ég væri kona enn ég hef náttúrulega ekkert vit á þessu dóti ykkar

hvað er ég að tala við ykkur…..

ehh okey bæ……………

_________________________________________

Fyrra álit

kjargi fyrir 22 árum

Fyrir mitt leiti tel ég menn sem ekki hafa stjórn á sínu lífi vera óhæfa uppalendur. Þeim hentar best að borga meðlög. Það þarf ekkert endilega að vera börnum fyrir bestu að hafa samband við við það foreldri sem ekki hefur stjórn á gjörðum sínum. Það sem skiptir máli er að skapa þeim góða framtíð með þeim sem hugsa vel um það og þeirra þörfum og tekur því ásamt þeim göllum og kostum sem fylgir því að sakna lélega fyrirmyndar í lífinu. Ef fólk vill hafa samband við börn eða barnabörn verða þau að sækjast eftir því. Forráðamenn barna eiga ekki að þvinga þau til samskipta.

Fyrra álit

Börnin okkar

Börnin okkar

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Smá spurning varðandi barnsfeður?

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi