Það kaldasta sem ég hef heyrt um var barnsfaðir stelpu sem ég var að vinna með. Hann var giftur og átti fleiri krakka og vildi ekki sjá stelpuna sem hann átti með henni. Svo fékk hún hvítblæði og þegar hún lá dauðvona á spítalanum hringdi mamman í hann og spurði hvort hann langaði til að sjá hana því það yrði líklega í síðasta skipti. Hann sagði að sér kæmi það ekki við og lagði á. Litla stelpan dó skömmu seinna.

Hver er annars punkturinn með þessari grein?

“En best er bara að muna að báðir foreldrar bera ábyrgð á tilvist barnsins alveg sama hvað þeirra samband hefur varað lengi”

Er hægt að kalla “föðurinn” foreldri? Og er sjálfsagt að hann beri ábyrgð á barninu ef hann hefur kannski alla tíð verið á móti því að þið/þú eignaðist það? Er sjálfsagt að hann borgi meira en meðlagið þar sem hann vill greinilega ekkert af þessu barni vita og hefur kannski alla tíð?

Best væri einnig fyrir þig að þú takir fram í byrjun greinar að þú sért einstæður foreldri. Vona að “normið” sé enn að barnsforeldrar séu saman í uppeldi á barninu þeirra og maður geti gengið útfrá því þegar maður hefur lestur á greinum á þessu áhugamáli.

einn eitthvað pirraður,
cul-de-sac

Sanngirnin þarf líka að vera á báða bóga. Það er ekki heldur rétt að krefja forsjárlausa foreldrið um þetta og hitt en leyfa því svo ekki að umgangast barnið eðlilega. Held að það sé öllu algengara að barnsfeður forsjárlausir fá ekki að vera með börnin til jafns á við móður. Yfirleitt búið að troða öðrum gæjum í pabbahlutverkið og oft mörgum þeirra, þ.e.a.s. í röðum yfirleitt. Slíkt eyðileggur að sjálfsögðu börnin og uppeldi þeirra þannig að þegar að svo er komið er skiljanlegt að sumir feður reyni að bægja frá sér sárum sínum og ganga nýja leið. Það er auðvitað ekki rétt að gefast þannig upp en það er engu að síður skiljanlegt. Þeir feður sem yfirgefa börn sín munu að sjálfsögðu fá að svara fyrir það dag einn frammi fyrir réttvísum Guði. Það mun móðirin líka þurfa að gera.

èg veit ekki alveg hvernig thér dettur í hug ad segja ad thad sé beggja foreldra skylda ad framfleyta barninu sama hversu lengi thau hafa verid saman, jú ad vissu leiti thú færd jú medlag ekki satt en aftur á móti fékk hann sennilega engu um thad rádid hvort thú eignadist barnid eda ekki.. Èg á mann sem átti 2ára gamla d´ttur thegar vid kynntumst thau sváfu saman einu sinni og úr thví vard barn svo var bara hringt í hann einhverntímann á medgôngunni og honum tilkinnt ad hann ætti von á barni (sanngjarnt). En allavega thegar ég kom inn í myndina vard mamman alveg ód hringdi í tíma og ótíma hann átti ad taka stelpuna tharna og tharna og hann átti aad kaupa thetta og hitt,og vid eins og kjánar gerdum allt sem hún sagdi og bad um til ad hafa hana góda. vid settumst svo nidur og ræddum málin thví vid sáum ad thetta gæti ekki gengid vid áttum okkur ekkert líf vid komin med 2 lítil bôrn og mamman loksins kominn med mann svo vid í fáfrædi okkar héldum ad nú yrdi allt gott,vid í okkar samtali komum okkur saman um ad nú yrdi bremsad,stelpan var hjá okkur og allt í gódu en nei daginn eftir hringir mammann til ad heimta og minn madur sagdi NEI hvad haldidi ad gerist næst, kemur ekki sambýlismadurinn og skammar manninn minn thví mammann sé nidurbrotin háskælandi og í uppnámi, thetta allt saman tók okkur langan tíma og í dag er mjôg gott samband á milli okkar allra vid elskum stelpuna,og viljum allt fyrir hana gera en thad midast vid hennar tharfir ekki mômmunnarog thad hafa allir gert sér grein fyrir.
thinn barnsfadir er bara ekki nógu throskadur,ég vona bara ad opni augun og sjái ad thad er ekki fyrir thig gert ad umgangast barnid, thad er fyrir hann sjálfa og barnid.

kvedja Petti

Sæl,

Sko þetta er e-ð sem ég myndi aldrei gera…ég vissi vel þegar ég byrjaði með manninum minum að hann ætti son og hef alltaf tekið því.

Það sem er að fara með mig eru lyganar og undirferlið, ´hún td vældi yfir því að asmalyfin hans væru svo dýr 9000 kr, og bað okkur um að borga það, við ákvðum að geyma það í 1 mánuð að kaupa linsur handa mér svo við gætum keypt lyfin!!! Hún vildi að við millifærðum pening á hana en vegna biturar reynslu sagðist maðurinn minn ætla að ná í þau sjálf….svo þegar við komum í apótekið þá kostuðu lyfin allveg 9000 kr en hlutur sjúklings var 950 kr…það er alltaf svona…….

Ég vil bara að hún komi heiðarlega fram við okkur….hún þarf ekki að ljúga því hún hefur aldrei lent í því að ég eða maðurinn minn höfum verið með e-ð vesen….

TD þegar það kom upp að guttanum var boðið að fara í bíó hjá okkur með systkinum mínum á mynd sem hann var búin að segja að mamma hans ætlaði með hann á….þá hringdi ég í hana til að vera viss um að það væri í lagi hennar vegna afþví að ég vildi ekki vaða yfir e-ð sem hún væri búin að plana….ég vil bara svipaða kurteisi til baka

Ég verð nú að viðurkenna fávisku mína en ég get ekki alveg skilið þá röksemdarfærslu að ef karlmenn eru mótfallnir því að barn fæðist utan eða innan sambands þá geti þeir hundsað viðkomandi barn! Það að stunda kynlíf er valfrjáls athöfn, þungun er eitt af því sem getur átt sér stað í kjölfar hennar. Það að vera að ræða um fóstueyðingar í sambandi við börn sem þegar eru komin í þennan heim er ekki bara smekklaust heldur að ég held frekar siðlaust. Ef karlmenn vilja ekki skipta sér af börnum sem þeir eiga frá fyrri samböndum þá er það ekki þeirra mál! Samkvæmt barnalögum þá er það réttur barnsins að umgangast og þekkja báða foreldra sína, alveg sama hvað núverandi maka finnst um það. Konur sem koma í veg fyrir eða hindra á einhvern hátt að sambýlismenn þeirra sinni börnum sem fædd voru fyrir daga þeirra ættu aðeins að setja sig í spor þeirrar “fyrrverandi” Vildu þær ala upp barn sem ekki þekkt föður sinn? Standa frammi fyrir barninu og reyna að útskýra hversvegna svo væri?? Þetta snýst ekki bara um peninga og meðlagsgreiðslur! Sú niðurstaða sem ég hef komist að útfrá minni reynslu er að sambýliskona barnsföðurs míns skiptir ekki minna máli en hann, barnið kemur til með að dvelja á heimili þeirra og ef hún er fær um að sína því svona mikinn kulda þá set ég stórt spurningamerki við það að það dvelji á heimili þeirra! Ég er því að mörgu leiti feginn að faðirinn sé ekki meiri maður en hann er og láti barnið afskiptarlaust. Já og það er ekki beint hægt að kalla það heimtufrekju að biðja forsjárlaust foreldri um að taka þátt í lækniskostnaði! Það ætti að vera vilji hvers foreldris að koma barni sínu til heilsu!