Svona konur eru ekki hæfar til að vera foreldrar.
Það að nota börnin sín sem vopn og virða ekki skoðanir þeirra og óskir er ekkert nema grimmd.
Ég hef þekkt of mikið af svona fólki.
Og það gerir ekkert annað við börnin en að skemma þau og vekja með þeim ótta.

Það er synd og skömm að ekki er hægt að gera, enginn vill skipta sér af neinu.
Guð einn veit að svona fólk hlustar ekki á nein rök.

isabel.

Fyrrverandi eiginkona þess sambýlismanns sem ég bjó með átti með honum barn en við tilkomu mína inn í hans líf mátti ég og mitt barn
( föðurlaust / faðir látinn ) gjöra svo vel að meðtaka hreint og beint ofsóknir þar sem fyrrverandi konan ´lét heimili okkar ekki í friði til þess að tryggja það að maðurinn þjónaði barni sínu umfram mig og mitt barn.

Dæmi ´:

Símaónæði fram á nætur ef eitthvað ekki gekk eftir sem konan vildi.

Bannaði barni sínu samskipti við mig og mitt barn svo sem að ferðast saman í sama bíl, notaði neitun á umgegni við barnið til handa föður sem svipu til þess að sá hinn sami dansaði eftir hennar skilyrðum.

Heimtaði þjónustu fyrrverandi eiginmanns til handa sjálfri sér og sínu barni þegar hentaði þótt kostnaður væri jafnvel í formi minna vinnulauna til útgjalda heimilis.

Hélt uppteknum hætti þrátt fyrir það að hafa gifst öðrum manni.

Allir slíkir hættir eru óheilbrigðir og sprottnir af öfund, og fáfræði, en eigi að síður erfiðir
að upplifa svo mikið er víst einkum og sér í lagi
þegar ekki er á bætandi.
Tilraun mín til þess að eiga samband við mann sem var í slíkri aðstöðu fór því út um þúfur, þar sem
þessi kona átti stóran þátt í því að leggja stein í götu þess að barn mitt gæti eignast stjúpföður.

kv.
gmaria.

Þetta ermjög leiðinegar fréttir.

En býr drengurinn ekki úti í Bandaríkjunum? Hvernig á faðirinn sem er hérna á Íslandi bara að hitta hann eins oft ef þeir búa ekki í sama landi? Ég veit ekki alveg hvernig þetta er hjá öðrum en þegar vinkona mín bjó úti þá var pabbi hennar ekki að koma í heimsókn út til hennar. En þegar að hún kom ein til Íslands þá fór hún til ömmu sinnar og afa og líka til pabba síns. Að vísu þekkti hún pabba sinn ekki mikið en það kemur ekki fram hér að ofan hvort þeir þekkjist vel.

En mér finnst að pabbinn eigi að fá að fá strákinn til sín, svo lengi sem foreldrar eru þess verðugir að hugsa um börnin sín þá finnst mér að þeir eigi að fá að umgangast börnin sín. Þessi frænka má náttúrulega líka hitta frænda sinn en þarf hún að vera með hann öll jólin? Hún gæti fengið hann í heimsókn á milli jóla og nýjárs. T.d. í jólaboð eða eitthvað. En fjölskyldur eiga að vera saman ef það er hægt á jólunum og pabbinn er meiri fjölskylda en móðursystir hans. Þetta er bara svona svo mér finnst að ef það er ekkert varhugavert við þennann pabba þá má hann hafa strákinn sinn hjá sér um jólin.

Já þetta er oft skrýtið hvernig fyrrverandi makar geta hagað sér. Ég er reindar að upplifa svoldið annað en framm hefur komið hér. Ég er giftur konu sem átti barn áður en við kyntumst. Við erum búin að búsa saman núna í 8 ár og barnið er að verða 11 ára gamalt. Hann hefði ekki mikil afskifti af barninu í nokkur ár, og var það vegna annara áhugamála. Hann var í eiturlyfjum, ekki mikið en samt einhvað. Núnú han kyntist konu, sem bara gott mál, og þau búa saman núna og eiga saman barn. En vitiði hvað ??? Núna er hann að HEIMTA, já ég sagði heimta, að barn konu minnar flytju bara til sín, en þau búa útá landi, til að vera þar í skóla. Þetta fynnst þeim eðlilegt og sjálfsagt. Þau eru ósköp indæl og fín og allt það. Ég spurði þau hvaðan þau hefðu fengið þessu hugmynd um að barnið “bara” flytti til þeirra, nú þau spurðu bara barnið…hvað haldiði að sé mikið að marka það sem tæplega 11 ára gamalt barn seigir í þessum málum. Setjið þetta upp fyrir ykku. Pabbi ykkar kemur, sem á allt til alls þea Playstation 2, videó, dvd, helling af peningum, stórt hús, þú færð að vaka einsog þér sýnist og þarft ekki að taka til eftir þig, og spyr hvort þú viljir bara ekki búa hjá honum ??? Nú auðvitað vill barnið ekki særa pabba sinn og auðvitað er alltaf gaman hjá honum. Hverju mundið þið svara ???? En þetta er bara smá svona annar flötur á þessari umræðu. Ég held að annsi oft láti fyrrverandi makar hreinlega stjórnast af íllkvittni og hefnigirni. 'Eg talanú ekki um þegar annar aðilinn er kannski kominn í fast samband og virðist lýða mikklu betur en áður. Það er hreinlega með ólíkindum hvernig svona mál verða og oftast, og sennilega alltaf, á kostnað barnanna

Þetta er aldeilis fáranlegt system! Ég meina hvort á hann nú skilið að vera hjá FORELDRA eða frænku!?