Ég er með einn á svipuðu reki á leikskóla. Á þeim leikskóla er einn krakki sem er alger bully. Hann bítur og lemur, líka eldri krakka (reyndi einusinni að ráðast á mig en ég sagðist mundu flengja hann og hann fór, hehe)! Hann hefur ráðist á strákinn minn. Ég hafði ekki meiri áhyggjur af því fyrr en ég komst að því að þessi ungi drengur væri stórglæpamaður (á leikskólamælikvarða), þá varð ég ekki glaður. Ég veit (man ekki alveg) reyndar ekki hvernig tekið var á því máli.
PS: Systir hans er líka óeðlilega glæpsamleg.

[hmmm... eftir að hafa skrifað allt þetta þá uppgötva ég að þetta svar er ekkert svar (bara röfl) en ég tími ekki að eyða þessu út svo að ég ætla að pósta þessu samt sem áður]

;)
bússi pabbi

Litla systir mín var þessi litli tryllti villi á leikskólanum og þó að það sé ekki hægt að beinlínis reka börn af leikskólum þá var það hálfpartinn gert við hana. Það er mjög erfitt að taka á svona einstaklingum en það er náttla langbest að taka á þeim sem fyrst.. en það virðist aldrei neinn vita almenninlega hvað á að gera. Það var t.d. aldrei almenninlega tekið á þessu hegðunarvandamáli hjá systir minni, ekki fyrr en á síðasta ári og hún er að nálgast fermingu. En sem betur fer gengur allt vel núna… en málið er að mér finnst vanta úrlausnir strax þegar hegðunarvandamál fer að kræla á sér. Ekki bara svo aðrir beri ekki skaða af hegðun barnsins heldur líka fyrir barnið sjálft. Ég þekki það af eigin raun að það er síður en svo auðvelt fyrir þann einstakling að vera “vandræðagemlingurin..” veit ekki hvort þetta meiki mikið sens sem ég er að segja en langaði bara að meika komment á þetta engu að síður…………

Einu sinni var ég að leik með frænku minni og gerði ég eitthvað sem henni líkaði ekki við. Hún tók sig til og fleygði mér á hurðarhún og við það rotaðist ég og fékk smá gat á hausinn.

Við vorum ekki eldri enn fimm ára. Stundum gengur leikur barna of langt og slys ske viljandi eða óviljandi. Þetta er bara hluti af þvi vera krakki.

Kveðja
Fairman

Þar sem enginn sá strákinn þinn slasa hinn er ekki rétt að skamma hann. Hver veit afhverju hann gerði þetta? Og annað, það á að skamma börn strax eftir að þau gera eitthvað af sér alls ekki löngu seinna það getur gert meira ógagn en gagn…
Besta leiðin ( sú erfiðasta samt) er að taka ekki eftir börnum þegar þau eru með leiðindi en hrósa þeim mikið þegar þau gera eitthvað rétt og gott.

Það er mjög misjafnt hvernig leikskólarnir eru ég held að það fara mikið eftir yfirfóstru á hverjum stað hvernig er tekið á vandamálum. Sonur minn sem er 6 ára núna var á einum leikskóla í Reykjavík áður en við fluttum, það var5 alltaf vandamál með hann þar, hann vildi ekki taka þátt í neinu og var upp á móti öllum, hann vildi ekki fara á leikskólann og það var slagur á hverjum degi. Hann var mjög rólegt barn og á meðan hann var hjá dagmömmunni þá gekk allt rosalega vel en um leið og hann byrjaði á leikskólanum þá fór allt að fara á verri veg. Hann var sendur til sála og var grunaður um alvarlegan misþroska, hann fór að pissa í sig, og hann nánast hætti að tala. Hann byrjaði í svona talkennslu eða með stuðning með málið, það var ekki nema kannski 2 mán sem við þurftum að bíða eftir því. Svo fluttum við hingað út og hann byrjaði á nýjum leikskóla í nýju landi og kunni ekki tungumálið. Ég hélt að það mundi ganga mjög illa og mig kveið alveg hrikalega fyrir hvernig þetta færi allt. En það hefur allt gengið rosalega vel, við erum búin að vera hérna í eitt og hálft ár og hann er farinn að tala tungumálið eins og innfæddur og leikskólinn gerði ekkert nema að hrósa honum fyrir hvað hann væri duglegur, það var eins og öll hans vandamál væru horfin.
Núna er hann í 6 ára bekk og gengur rosalega vel, hann er vinsæll og kennarinn á ekki til nógu góð orð um hann, hann er svo duglegur að læra að hann er langt á undan hinum, hann er þolinmóður og kurteis, útsjónarsamur, tillitsamur og á ríkara hugmyndaflug en flest önnur börn. Hann er að semja sögur fyrir hin börnin og gerir heilu sögurnar í teikningum. Ég veit eiginlega ekki hvað ég á að halda en ég er komin á þá niðurstöðu að það var einhvað mikið að á leikskólanum á íslandi en ekki barninu mínu. Barn með þetta mikið af vandamálum á ekki að geta plumað sig svona flott við erfiðar aðstæður eins og hann gerði. Hann er allavega talinn mjög greindur og mjög eðlilegt barn hérna ekki barn með alvarlegan misþroska og hegðunarröskun eins og var sagt um hann á íslandi.

Hæ. Öllu getur orðið á og meitt hvort annað. Sonur þinn er ekki eins dæmi,en jú auðvita eiga fóstrurnar að vera meira meðvitaðar um hvað og hvar börnin eru. Varðandi málþroska ekki viss :( ég á frænda sem sagði ekki eitt einasta orð lengi vel en svo einn daginn þegar hann var rúmlega 4 ára fór hann að tala :) Láttu tímann vinna með þér, en halltu umsókninni við samt
gangi þér vel!

Ég á dóttur sem var með talgalla, hún gat t.d ekki sagt samhljóða og suma sérhljóða ekki heldur. Ég bý reyndar út á landi en þar fékk hún talþjálfun og með samvinnu við leikskólan hér tókst henni að ná taki á þessu fyrir 6 ára aldur EN það þurfti að vera þjálfa hana alla daga en talkennarinn sendi mig með heimaverkefni og það var alveg frábært líka að fá að taka þátt með henni. vonandi gengur þér vel með hann kv Saga

Hæj

Leiðinlegt að heyra að þetta hafi komið fyrir en ég er sammála ekki skamma hann ef enginn getur staðfest að þetta hafi verið hann!

En í smabandi við hvort börn séu slysatryggð á leikskólum þá er þetta svolítið skrýtið…Stelpan mín slasaðist illa á leikskólanum sínum á síðasta ári hún klemmdist illa á hurð sem vantaði á pumpu og var ein á ganginum og hún puttabrotnaði og missti 2 neglur og fékk ógeðslega sýkingu…En jæja í 1 lagi á leiksólinn alltaf að láta gera lögregluskýrslu um atvikið uppá að það sé til á skrá ef seinna fattast að eitthvað meira sé að en fyrsta athugun gaf kynni til og þannig að foreldrar hafi réttinn sín meginn…þetta var ekki gert í stelpunnar minnar tilviki…En börn eru víst bara tryggð EF borgarlögmaður kemst að því að slysið hafi gerst af vanrækslu leikskólans og í stelpunnar minnar tilviki var það og hún fær skaðabætur og þjáningabætur frá Leiksólanum.

Vildi bara segja frá þessu :)

Það er algengt að börn takist aðeins á og ekki nema heilbrigt. Ég sjálf gekk í gegnum það þegar ég var hálfs annars árs, þá var ég á leikskóla og pabbi minn fór að vinna erlendis og ég gekk á þá krakka sem að voru að “ögra” mér og beit þá-suma til blóð … það var tekið á því heima hjá mér og í leikskólanum og lagaðist fljótlega:)