hér á eftir ætla ég að segja sögu sem á að gerast í þeim myrkru heimum sem warhammer 40.000 á að gerast þetta er ekki saga bigð á neinum bartaga. Ég er ekki með reynslu af þessu. En ætla samt að reyna og ég ætla biðja ykkur lesendur góðir að reyna horfa fram hjá stafsetningar villum þar sem ég er ekki sá besti í því að stafsetja. hér kemur sagan


úff hvað það var kalt í rhino-inum. ÉG reyndi að horfa eitthvað útt, það var efit enda var rhino-inn þétt setin iní honum voru 9 aðrir scout´s fyrir utan mig. Ég verð að viður kenna það að ég fann ótan innra með mér. ég var farinn að heyra skot pg sprengju hvelli en þá nær en áður. Það átti víst að senda okkur inn í miðjan víg vollin og látta okkur stopa þar sveit tíranida.
Þótt við flestir vissum að þetta væri alveg vonlaust, værum við ræðu búinir að fórna lífi okkar fyrir málstaðinn. ég var búinn að vera heyra í tlastöðinni fram í þegar það var verið að gefa okkur upp í hvaða átt við áttum að gera, en skindi lega heyrði ég hrópað hátt í talstöðinna “passið ykkkkurr….” skindi lega klofnaði skriðdrekin. Við hefðum orðið fyrir slisa skoti frá okkar eiginn skrið dreka. rhino-inn hendist upp í og skall niður með látum þó nokkrir ´létu lífið við þetta. ég fékk nokuð slæmt hofuð hokk var vel vánkaður. Ég fann mikla gas likt og einig heyrði ég í tíranitonum vera að koma. ég reyndi að skríða í burtu og náði að láta yfir mig einhverja járn plotu yfir mig að mestu. bummm. það sprak skrið drekin ég mist heyrnina í langan tíma. ég fann hinsvegar vel fyrir því þegar tíranitarnir troðkuðu ofan á mér, og brota járn af skrið drekannum lenti á mér og allt í kringum mig.
ÞEgar ég hafði ránkað við mér gerði ég mér grein fyrir því að ég var einn í heiminnum. ÉG fór og að gáði hvort ein hver væri á lífi í skrið dreka rústonum en það ver ekkert líf að finna, það sem vera var að það var bara ein hagla byssa eftir í notfæru ástandi það var sjálfum sér svo sem ekkert slæmt ef það væru nú bara nógu mörg skot í henni, en þau voru af skornum skamti. ÉG leit upp á hæðinna þar sem áður höfðu staðið mikill her S.M en nú var al auð eðeins lík og rústir voru þar. Ég gar eiðin eitt gert það var að halda til næstu H.Q. ÉG byrjaði að laba af stað það var afar heitt og sólirnar tvær voru komnar avar hátt á loft. ég ar orðinn mjög þystur enda búinn að ganga langa leið. skindi lega heirði ég eitt hvað þrusk.

ja hér á hvað ég að hætta ef ykkur líkar við söguna þá fáiði frma hald annas ekki á fram

komið nú með góða gagnrýni(segið að þetta sé yndislegt.. ;))


D.R. fIlTh