Lúkíanos var frá Samosata (Sýrlandi í dag) og var uppi einhvern tímann á 2. öld e.Kr. (það er ekki vitað nákvæmlega hvenær). Hann var menntaður í lögfræði en sneri baki við starfsframa í lögfræði og sneri sér að ritstörfum. Hann skrifaði aðallega satýrur (háðsádeilur) bæði á trúarbrögð, og heimspeki, hjátrú og hindurvitni, stjörnuspeki og margt fleira.

Goðsögurnar eru oftar en ekki efniviður í satýrum hans. Til dæmis, í verkinu sem ég er að þýða, Sölu heimspekinganna, eru Seifur og Hermes að halda uppboð á heimspekingum þar sem allir frægustu heimspekingar Grikkja eru seldir. Síðan spyrja kaupendurnir heimspekingana spjörunum úr og þeir svara alls kyns dellu. Þetta er sprenghlægilegt. Og þannig hefur hann áhrif á Botticelli sem málar myndir eftir atvikum úr sögum hans (eins og margir aðrir endurreisnarmálarar reyndar; nefndi bara Botticelli sem dæmi).

Ég gleymdi reyndar að taka það fram að hann er nokkurs konar faðir vísindaskáldsögunnar líka, þar sem fyrsta vísindaskáldsagan er eiginlega Sannar sögur (Vera Historia) eftir hann. <br><br>__________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Já, <i>Menippos</i> og jafnvel líka <i>Sannar sögur</i> (<i>Vera Historia</i>). En svo virðist sem hann hafi fallið í ónáð aftur, og gleymst. Þess vegna vildi ég helst geta grafið upp óvænt áhrif hans á 19. öld. Til dæmis ef einhver vissi nú til þess að Jules Verne hefði þekkt til hans eða eitthvað slíkt…<br><br>__________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.