Löngunin til að trúa, sjá og gera
hefur gert vart við sig aftur.
Krafturinn sem neitar að fara heim og væla
fær að blómstra,
hinn ástfangni brosir og vonar að hann týni sér ekki aftur.

——————————–

Ég nennti ekki að vera í sögu í dag og fór að pæla hvernig mér liði þennan daginn og reyndi að koma því niður á blað :) hugsa að þið skiljið ekki bofs í þessu en það breytir engu fyrir mig ;) hehe