Rigningin var svo blá og þunn
sem ringdi niður í lítinn brunn
hljóðið var svo rosa hátt
en samt var það líka svo rosa lágt


Rigningin rann niður húsþakið
og rigningin rann gluggana
hún rann svo blaut niður tröppurnar
en samt svo hljóð niður gluggana


Rigningin rann og rann
og rann svo út í sjó
þá kom fiskur og drakk hana
en beið svo líka svörtum bana
um leið hann drakk hana
og þannig endar nú þessi rigningar saga
um þessa hræðilegu dauðadaga