GUÐ MINN ALMÁTTUGUR!!!
Ég var að klára að skrifa blogg færslu!! Þá sjöundu á átta dögum!!!! Ég hef reynt að byrja blogg líklega fjórum sinnum og ákkúrat núna virkaði það, en ó, kvissbammbúmm jói er orðinn fokking háður þessu!
Ástandið er slæmt.
En það lítur út fyrir að ég hef fundið leið til að tjá mig, á “listrænan” (ppopoooppffffff prump) og frjálsan hátt, því að út af einhverjum ástæðum ímynda ég mér að einhverjir fari og skoði þetta. Heppinn er ég að hafa ekki teljara… vona að þeir setji það ekki inn.

Það virðist sem bara sú tilfinning að vita af þessu á netinu segir mér að ég sé segjandi ÖÖÖLLLUM heiminum frá hve unaðslega skemmtilega öðruvísi mitt líf er og hvað ég hef að segja er svo gasalega mikilvægt. Og það er náttúrlega þessvegna sem ég er að skrifa þetta til að byrja með. Því ég, Jói, hef eitthvað að segja.
Bara einn vankanti.
Þegar ég er skrifandi bloggið mitt er ég ekki að skrifa bókina mína sem ég ætlaði að skrifa.
Ég er ekki að skrifa meaningfull og innihaldsríkar greinar á huga ykkur hugurunum til skemmtunar og fróðleiks.
Ég er ekki stundandi það sem venjulegt fólk vill oft kalla nafninu “líf”.
Ég bara blogga!…

btw kíkið: Bloggið mitttttttttt ííííí….

Ég er í það minnsta ekki sáttur. Ég ætla bara að búast við að þetta sé svona bóla sem ég á það til að leggjast algjörlega í, og gefast svo upp á eftir nokkra daga/ vikur, eins og tölvuleikur sem maður verður háður. Man kannski ég ætti að finna mér einn þannig. Einhverjar hugmyndir?
Ég vona innilega að þessi grein sé ekki samþykkt þvi hvaða gagn er af henni? “Brjálaður 16 ára gaur kvartar yfir eigin bloggi.” Frábært.

Vá þessi grein hljómar rosalega eins og bloggfærsla.
-like.. my own demented mind

!You see my point! :S