Eitt sinn var Orc Warrior.

Mokren var á úflinum sínum að ríða útí óbyggðinni,í fjarska sér hann lítin bæ.Mokren hugsar“ætli það sé ekki eikkað að gerast þarna..ég hef ekkert étið nema mosa í 5 daga”.eftir nokkrar mínutur kemur hann í bæinn…allir stara á hann..bara börn,konur og gamlir kallar. hann talar svo allir heyra..“hvar eru allir menn?”..lítil orca stelpa kemur að honum og segir..“þeir fóru allir með pabba að berjast við ljótu kallana með skeggin”..hann starir á hana.. mamma hennar tekur hana upp og segir“því miður fóru allir í herskyldu til að berjast við dvergana í norði,.nú er engin til að vernda þorpið.”fyrir hverju?“spyr Mokren með spurningar svip..þá kemur gamall orc að honum..Mokren virti hann fyrir sér…hann var með sítt grátt skegg og staf vegna höltruðum vintrsi fót.gamli segir”fyrir stóra gráa birninum rétt fyrir utan þorpið“,”hann hefur tekið mat og drepið marga hérna..“líka bróður minn”segir litla stelpan með tárin í augunum..Mokren lýtur á hana og finnur til með henni..hann fer næstum að gráta..en þá hugsar hann“nei,ekki gráta..aðeins konur gera það..svona ekki sýna að þú sért kelling”..Mokren safnar hori í munnin og skyrpir á jörðina og segir með glotti: “pff..þið getið varla verið svona hrædd við einn björn”..gamli kallin tekur til orðs:“ef þú gætir vegið björnin og skorið af honum loppuna til sönnunar þá færðu ríkulega borgað”..Mokren ætlar sko ekki að hafna þessu..hann hefur ekkert barist síðan hann drap Paladin nokkrum dögum fyrr..“auðvitað..hvar er þessi björn?”…Gamli svarar “þú heldur hérna aðeins í vestur og þar ættiru að vera komin á svæðið hans” Mokren segir“en heyrðu..áður en ég fer get ég fengið eitthvað til að væta kverkanar?” kona kemur í áttina að honum og réttir honum eitthvað jurtasull..Mokren móðgast og segir“HVAÐ er þetta???”…“á þetta að vera fyndið??..Gamli segir”smakkaðu fyrts..Mokren segir í efinni rödd“já eins og það eitthvað betra á bragðið en það lyktar”…og tekur svo gúlsopa…Hann virðir bragðið fyrir sér..“heyrðu..þetta er nokkuð gott..”og hann sér glottið á öllum..“hvað??” Gamli segir“þú varst að drekka úlfapiss blandað við smá lauf”..Mokren missir andlitið“HVAÐ??”“en áður en þú missir skapið skaltu hugsa um hvað þetta var hressandi”….Mokren fer á úlfinn sinn án þess að segja orð og heldur vestur á leið..

hann ríður í nokkrar mínutur þangað til að hann sér björn á fjórum fótum étandi dauðan orca stelpu..Mokren fyllist bræði..hann tryllist og stekkur af úlfinum og hleypur í áttina að birninum…björnin snýr sér við og stendur á tveimur fótum..Mokren hafði aldrei séð svona stóran björn..Mokren hikar áður en hann heggur sverðinu…hann er að hugsa hvort hann ræður við þetta…þá allt í einu..finnur hann högg á andlitið..hann fleygist á jörðina..björnin hafði ekki hugsað sig tvisvar hvað hann átti að gera..Mokren öskrar af reiði og tekur sverðið sitt og heggur í áttina að birninum..hann hittir í löppina á birninum..björnin öskrar og slær í Mokren…paff..hann fékk annað högg..í þetta sinn í magan og Mokren skýst aftur á bak og missir andann..hann sér björnin hlaupa í átt af helli…“ó nei þetta gerir þú ekki” öskrar Mokren..og tekur sverðið og hleypur á eftir birninum…hann er brjálaður af reiði og heggur í hinn fótin á birninum..björnin snýr sér við og stendur upp á tvo fætur…en þá heggur Mokren þvert yfir bringuna á birninum þannig blóðið skvettir á Mokren…björnin slær þá í andlitið..tennur fljúga úr Mokren..hann tryllist og hoppar á björnin sem slær á móti honum þannig Mokren skellur í jörðina..Mokren finnur að hann er að þreytast..hann tekur axla skjöldin af sér og hendir í björnin..þetta gerði lítið og björnin hleypur í áttina af Mokren..björnin setur loppuna sína í lotf og ætlar að slá Mokren..rétt áður en björnin hittir þá sker Mokren hendina af birninum..Björnin dettur fyrir aftan sig og öskrar af sárauka..Mokren finnur hvernig reiðin ólgar í æðum hanns..hann heldur sverðinu öfugt og labbar hægt að birninun sem liggur og syrgir hendina sína…mokren stingur sverðinu djúpt í bakið á birninum..björnin öskrar..Mokren hlær geðveikislega..hann tekur sverðið upp úr bakinu..það er svolítið fast en hann kippir því út …björnin snýr sér við og horfir beint í augun á þessum brjálæðingi sem hlær og hlær…Mokren sá hræðslu björnins í augunum…hann þolir ekki að horfa á þetta svo hann stingur sverðinu beint í augað á birninum….björnin gefur frá sér nokkrar dauðakippur og Mokren snýr sverðinu…hann tekur það upp og sér litla húna koma frá hellinum…..hann horfði á þá gráta ofan á móðir þeirra..hann tekur einn upp…Mokren veit að þeir eiga ekki möguleika að lifa af núna..svo hann tekur húnin úr hálslið…..óþægilegt brak heyrist…hann lýtur á hinn sem er byrjarður að naga á honum skóna….hann sparkar í húninn…hann lyggur á jörðinni..Mokren labbar að honum og tekur sverðið og hálsheggur húnin…honum verður solltið flökurt,svo hann flautar á úlfinn og tekur upp loppuna sem hann skar af fyrr og stekkur á úlfinn…

hann fer aftur í þorpið og lætur gamla fá loppuna…Gamli segir:“þú lítur ekkert sérlega vel út…viltu ekki koma inn og láta okkur hjúkra að þér??”Mokren segir:“NEI…ég hef það fínt..ég þygg borgunina núna..gamli lætur hann fá lítin leðurpoka…Mokren lýtur ofan í og þar eru þrír silfur peningar…hann segir með pirringi:”ER ÞETTA ALLT OF SUMT?…ég dó næstum og þið borgið mér þrjá silfur peninga?….“Gamli svara:”því miður eigum við ekki mikið,en er ekki nóg að hafa bjargað heilu þorpi?..“Mokren segir með pirringi”Nei..það er ekki nóg..hann ríður af stað og skyrpir á skyltið sem segir “Lirenþorp”..hann fer af stað til annara landa.