Ég velti því stundum fyrir mér afhverju fólk er svona fljótt að dæma án þess að vita haus né sport á forsendum. Hér spyr jonr hvort eðlilegt sé að borga vinnu en ekki efni og strax eru tveir búnir að dæma umboðið án þess að vita nokkuð um málið.

Það mætti t.d. hafa í huga að á Íslandi eru reglur um ábyrgð og fyrir 1. júní 2001 voru þær í megindráttum þannig að ábyrgðin var í 1 ár. Margir bílaframleiðendur voru og eru enn með eins árs ábyrgð en samt sem áður hafa flest ef ekki öll umboðin boðið allt að 3 ára ábyrgð. Mismuninn hafa þau oftast tekið á sig en þó háð því skilyrði að viðkomandi bíll hafi komið í þjónustuskoðanir skv. ferli framleiðanda.

Bílar sem voru keyptir eftir 1. júní 2002 falla undir nýju kaupalögin og þau kveða á um allt að 2 ára ábyrgð.

Ég velti því fyrir mér hvort að í dæmi jonr hafi ábyrgðin verið runnin út, umboðið hafi því ekki getað fengið ábyrgðarkostnaðinn greiddann fá framleiðanda en til þess að koma til móts við kúnnann þá hafi umboðið lagt til að það útvegaði varahlutinn en kúninn greiddi vinnuna? Þannig að ef dæmið lýtur svona út þá er í raun umboðið að gera vel við kúnnann.

Ég er þó sammála einu og það er að mjög skynsamlegt er að leita til FÍB til að fá ráðgjöf varðandi svona mál. Þeir eru vanir og skynsamir í þessum málum.