Við ofmetum öll færni okkar. Þegar við missum einhverja færni hægt á t.d. mörgum árum þá finnum við minna fyrir því en ef það gerðist skyndilega. Ég veit að það er margt eldra fólk sem ætti ekki að keyra.

Það er samt svo að það er ekki það mikið vandamál í umferðinni í dag. Árekstrar sem það lendir í eru yfirleitt smátjón.

Ég hef meiri áhyggjur af þeim sem er alveg sama um alla aðra ökumenn. Að keyra um á vel á öðru eða jafnvel þriðja hundraðinu lýsir miklu ábyrgðarleysi, og jaðrar við að ekkert nema andlegur vanþroski skýri það. Það eru þeir sem að menn ættu að vera fúlir, stjórnvöld eru að bregðast við vandamáli sem hluti yngri ökumanna eru sekir um. Eins og venjulega þá lendir refsingin á fleirum.

Persónulega vil ég að ökumenn verði skildaðir í ökunám og mat á nokkurra ára fresti. Þá væri þetta oft hjá yngstu og elstu ökumönnunum en hópurinn frá 30-65 kannski á 10 ára fresti.

Ég hef þrisvar farið í gegnum fræðin. Fyrst tók ég bílprófið. Ég þóttist vera ansi klár og geta allt og kunna allt. Fór að vinna sem sendill og þeysti um göturnar og var að sjálfsögðu miklu klárari en allir hinir (algjört ofmat á eigin getu eins og oft vill verða hjá 17 ára strákum).

Síðan tók ég próf á stórt mótorhjól og komst að því að það var margt sem ég hef líklegast ekki haft kunnáttu né reynslu til að meðtaka þegar ég var 16 eða hef hreinlega verið búinn að gleyma.

Þegar ég tók svo meiraprófið nokkrum árum síðar þá lærði ég helling, og vandi mig um stund af ósiðum.

Nú eru liðin 10 ár síðan ég tók meiraprófið og væri alveg til í að setjast á skólabekk nokkur kvöld og fara í einn ökutíma þar sem að mér væri bent á það sem að betur mætti fara (laga ósiði).

Ég tel að símenntun og eftirlit sé málið, þeir sem að ekki eru hæfir í umferðinni (hvort sem það er vegna andlegs vanþroska eða elli) ætti að fjarlægja úr henni (þeir verða þá að nota strætó).

Akstur er ekki mannréttindi heldur forréttindi!

JHG