ég hef aldrei verið ökumaður þegar bíll sem ég ´hef setið í hefur lent í árekstri.
i'ma proud man without any crashes!
…aftur á móti lánaði ég vinkonu minni bílinn minn (sem hefur (og er) verið draumabíllinn minn frá 8 ára aldri) og hún klessti hann!!! grr… í 100% órétti… þá varð blackmoon fúll.

Gott framtak, áhugavert umræðuefni.

Man að fyrsti áreksturinn minn gerðist ca. 2-3 mánuðum eftir að ég fékk bílbróf('99), var í 100% rétti. Var búinn að vera að keyra á eftir kennslubifreið allan bústaðaveginn, hugsandi að ég myndi ábyggilega klessa á þennan bíl, svo óskemmtilega var honum ekið. Þar sem bústaðavegurinn endar við sprengisand beið ég fyrir aftan þennan bíl á aðrein þar til það kom rautt ljós á umferðina fyrir okkur, og við gátum farið inná. Kennslubifreiðin fer af stað en nauðhemlar svo alltí einu. Ég rétt næ að stoppa alveg dauðfeginn en bíllinn fyrir aftan mig heldur að umferðin sé öll farin af stað og keyrir á fullri ferð aftan á mig og ýtir mér á kennslubifreiðina. Þetta var BMW 316 ‘89 sem ég fékk ekki að eiga nema í 4 mánuði í viðbót þar sem eftir 2 árekstra í viðbót(100% rétti) þá ákvað tryggingafélagið (VÍS, sem er alveg hræðilegt að eiga við) að kaupa bílinn.

Fyrsti áreksturinn sem ég lenti í og var í órétti gerðist ’01 á 190E Benz '89 sem ég keypti mér eftir fyrsta bimmann. Ég var að bíða við aðrein á eftir eldri borgara á Suzuki Jimny eða þvílíkum bíl. Jimnyinn virtist fara inná, að því er mér sýndist, inní gat sem myndaðist í umferðina. Þegar ég sá svo annað gat myndast þá ætlaði ég mér að fara inná, en þar beið ennþá Jimnyinn. Sem betur fer var jepplingurinn með dráttarkrók og ekkert skemmdist á hans bíl. Grill og svuntan á benzanum skemmdust á mínum, en þetta voru einmitt hlutir sem ég ætlaði að skipta um hvort sem er þannig að ég kom út í gróða á þeim árekstri þó ég hafi verið í órétti. Þessi bíll er sá eini sem ég virkilega sé eftir að hafa selt en ekki bara átt áfram :p

Ég vona ekki að bebecar sé með eitthvað fetish fyrir árekstrum (les: Crash) og það sé ástæða þess að hann sé að fá fólk til að skrifa um þetta :)

Hef ekki enþá lent í árekstri :)

Já nokkuð skemmtilegar sögur sem komnar eru.

Fyrsti árksturinn minn (sá eini vel að merkja enda bara búinn að vera með prófið í um 1 1/2 ár) var í 100% órétti, ég á ennþá eftir að finna út hvað viðgerðin kostaði. En allavega, ég var keyrandi eftir annasama vinnunótt á stekkjabakkanum á ´87 Blazer S10 þegar allt í einu sé ég bílana tvo fyrir framan mig snarstoppa (bíll sem ætlaði að beygja útaf á undan þeim og lét ekkert vita áður en hann hægði á sér).
Það vill ekki betur en svo til að fíni blazerinn hjá mér rennur á vel blautu malbikinu (góð og gömul dekk) og bankar horninu (ég reyndi að beygja frá) soldið vel aftan í bens sem stoppaði fyrir framan mig og kastaði honum aftaná annan bens sem stoppaði fyrir framan hann.
Ekki allir sem ná 2 benzum í fyrst crashinu. En fyrri benzinn endaði með beyglu á skottinu og boddyi og seinni bensinn með rispur á stuðara!
Ég endaði með því að skipta um stuðara, svuntu og þurfa að rétta brettið örlítið.
Segið þið svo að bens séu ekki sterkir bílar!!

fyrsti áreksturinn minn var á pabba bíl þegar ég var ný kominn með próf og pabbi var í útlöndum og treysti mér fyrir bílnum, þá renndi ég mér aftan á einhvern jeppa þegar ég var að stilla útvarpið og fékk dráttarkrók gegnum vatnskassann!… og húddlokið varð eins og V á hvolfi :\ …annar var þegar ég var nýbúinn að kaupa mér bíl, golf 91, og þá svínaði ég fyrir hondu crx og báðir bílarnir urðu að pönnukökum. þetta var árið 1999 og svo lenti ég í árekstri aftur núna um síðustu helgi þegar einhver stelpa keyrði aftan á mig á laugaveginum í mikilli umferð!… reyndar sá ekkert á mínum bíl eftir það svo að við (hún) var heppin!

fyrst þegar ég lenti í árekstri var þegar ég var 5 ára… pabbi var að koma heim og ná í mig og keyra mig einhvert. þegar pabbi var kominn inn og fá sér að éta áður en við lögðum af stað fór ég út og settist í framsæti bílins (toyota) fór að þykjast vera að keyra og tók úr gír. ekki nema hvað bíllinn byrjaði að renna afturábak í brekku og endaði á húsi við endann á götunni.

numer 2 var þegar mamma var að reyna að komast inn á götu af bílastæði. bíllinn okkar var aðeins útá götunni þegar annar bíll á fleygiferð tekur ekki eftir okkur og klessir utaní hliðina þannig að við fljúgum einhvert til hægri.

Ég man alltaf eftir fyrsta árekstrinum mínum…. ég var búinn að vera með prófið í alveg 4 tíma eða eitthvað og var að fara heim til vina minna að sækja þá til að fara á rúntinn. Ég held að ég hafi verið í 100% órétti nema bifreiðaverkstæðið hafi farið fyrir mig :Þ
ég hef lent tvisvar áður í 100% rétti en ég held að grindverkin í bæði skiptin hafi farið verr út úr en ég

Fyrsti áreksturinn minn er reyndar nokkuð ótrúleg saga að segja frá:)

Ég var ekki nema 2ára, staddur inni í econoline bifreið foreldra minna á nýbýlavegi í kópavogi ásamt labrador hundinum okkar Skugga.

Ég tók upp á því að fikta í gírunum, en það endaði með því að bíllinn rann niður brekkuna sem liggur við nýbýlaveginn (þar sem er byggð núna), og endaði á stórum steini.

Það sem bjargaði mér frá dauða var trausti hundurinn minn sem greip í hnakkamálið á mér rétt áður en við skullum á steininn.

Teljast veltur með;)
Haustið ´97: Ég og vinur minn vorum farþegar í bíl annars félaga okkar sem var nýkominn með bílpróf. Það var varið að rökkva og félagi okkar ákvað að aka mosfellsheiðina á leiðinni í mesfellsbæ. Þetta var frumraun hans á möl og þar að auki er maðurinn hálfnáttblindur. Á leiðinni tekur hann svo upp á því að reyna að stinga annan bíl ,í slagtogi með okkur, af! Þegar snillinghurinn er svo komin á 140 km hraða (skeytti engu um kvartanir okkar farþeganna) þá fer bíllinn að ráfa og flýgur út af. Við fórum fjórar veltur og staðnæmdust loks rúma 35 metra frá veginum. Bíllinn staðnæmdist svo á réttum kjöl og llir sluppum við algjörlega án meiðsla! Við spörkuðum upp hurðunum og stigum út…. COOL!! hrópuðum við allir kór (meiri djöfuls fávitarnir, 17 ára)

Merkilegt nok en ég hef ekki stigið upp í bíl hjá þessum manni síðan þá.

Hvað er verið að rifja svona upp…..

Árekstur númer 1:

Var í febrúar 1989, var búinn að vera með prófið síðan september 1988. Var að beygja til vinstri af Grensásvegi inná Miklubraut. Beið á ljósunum með sólina beint í augun.

Svo kemur tækifæri, bíllinn á undan mér leggur af stað og ég á eftir en stoppar strax og hann er kominn yfir gatnamótin (kannski vegna gangandi vegfaranda, sá það aldrei) og ég sat fastur út á miðri götu.

Síðan kemur gömul lada sem eldri maður ók og ók hann beint á mig. Ef ég hefði verið harðu þá hefði ég kannski fengið skiptingu (hann hafði það langan tíma til að stoppa) en við gerðum bara okkar skýrslu og ég sat uppi með tjónið.

Árekstur númer 2: Var stopp á rúntinum á móts við Hótel Borg (röðin búin að vera stopp nokkuð lengi), svo færist röðin eina bíllengd, ég setti í gír, dólaði áfram, stoppaði, tók úr gír. Augnabliki síðar heyri ég smá dynk og finn smá högg. Þá hafði bílstjórinn fyrir aftan mig verið í náttúruskoðun og dólað á mig. Þar sem að ég hafði séð kauða í skólanum þá sleppti ég honum með það að hann keypti afturljós og ég rétti stuðarann og málaði (vorkenndi honum líka þar sem að bæði frambretti og húdd beyglaðist hjá honum).

Árekstur nr. 3:

Ók Skúlagötu til austurs á ca. 40-50 km hraða (var ótrúlega afslappaður). Sé lítinn vörubíl frá borginni koma af moldarplani sem þar er og stoppa við götuna (eins og hann hefði hætt við að fara inná).

Þegar það eru ca. 3 metrar í hann þá ók hann af stað og ég náttúrulega á hann. Ég lenti á framdekkinu á vörubílnum og lá á flautunni. Vörubíllinn hélt bara sínu striki og keyrði þvers yfir götuna að nærliggjandi húsi.

Þar fóru mennirnir út (eldri menn) og röltu í burtu. Ég hljóp þá uppi og sagði þeim frá árekstrinum en þeir höfðu ekki tekið eftir honum. Það var hellingur af vitnum þar sem að hópur smiða stóð alveg við götuna. Að sjálfsögðu var það bætt.

Ég hef ekki lent í árekstri í 10 ár (7-9-13), ég held að það skýrist af því að maður er búinn að átta sig á því að aðrir ökumenn eru stórhættulegir og þeirra æðsta markmið er að keyra mann niður. Þessvegna er engum að treysta :/

JHG

ég ætla að segja frá mínum fyrsta árekstri. ég var í réttri þó lögreglan sagði 50/50.. allt hinum að kenna hann klessti svo harkalega á minn bíl að hann fór úr beyjunni (ég var að beygja) og rétti hann svo að það leit út að ég hefði verið að keyra beint áfram og fyrir helv (sást meira segja bremsuför)

Ég var að keyra á bílaplani sem er Borgó bílaplan (Borgarholtsskóla) og á ~ 5 km hraða og þá keyrir náungi (gæti nefnt 10 önnur slæm orð sem eru víst ekki hæf til að nota hér) á minn bíl , þessi náungi var á röngum vegahelmingi + keyra ofhratt og ég man að ég sá hann byrja að bremsa og ég rétt ýtta á bremsuna og að ég skallaði rúðuna um leið og ég heyrði brotahljóð. + náunginn reyndi að kenna mér um áreksturinn og rífast í mér (hann var að reyna bögga mig í nokkra daga á eftir en hætti því þegar ég réðst á félaga hans sem var að reyna pirra mig líka og það í miðjum tíma.. ég var rekinn úr faginu fyrir að ráðast á hann.. fagið var íslenska)

jæja ég er svo góður að ég ætla að leyfa ykkur að skoða bílana..
http://photos.yahoo.com/bc/snifff01/lst?.dir= /2x+toyota+crash&.src=ph&.order=&.view=t&.done=http%3a/ /photos.yahoo.com/

Fyrsti áreksturinn sem ég lenti í var 4 mánuðum á eftir bílprófinu mínu.
Átti hondu, sem var pínu vanstilltur með dekkin að framan þannig að þau voru skökk og eyddust upp á notime.
Þegar þau voru búin, skipti ég á fram-aftur dekkjum svo að eftir stuttan tíma var ég á rennisléttum dekkjum allann hringinn.
Þetta var semsagt í lok ágúst og búið að rigna mjög mikið undanfarið, og það var rignin úti.
Er að keyra bústaðarveginn frá snorrabraut og átt að Select. Þessi gata hafði ekki verið malbikuð aftur þetta sumar, og það voru ágætis dekkjaför í götunni sem vatnið rann niður með.
Þá, töluvert fyrir framan mig stoppar maður á grænu ljósi til þess að hleypa öðrum sem ætlar að beygja inn í átt að öskjuhlíð.
Ég átta mig ekki alveg á þessu í fyrstu, en þegar ég geri það bremsa ég, og renn með bílinn ofan í dekkjaförin svo að ég í raun flýt ofan á vatninu.
En þá var ég bara kominn of nálægt svo að ég keyrði aftan á kyrrstæða bílinn á 50-55 km hraða.
Minn bíll snarstoppaði en hinn bílinn fór fór yfir ljósin.
Man vel eftir þessu augnabliki, þar sem ég var stopp, allt voðahljótt, dautt á bílinum, síðan heyrðust einhverjir skruðningar í geislaspilaranum. Sem síðan spýtti út úr sér Sigurrósar disknum sem var í, og dó að því loknu.

Að sjálfsögðu var e´g í 100% órétti. Og mín sök að keyra ekki miðað við aðstæður.

En svona var það nú

Ég er akkurat með það viðhorf þegar ég er að keyra að allir hinir séu blindir vitleysingar go hef blessunarlega sloppið við að lenda í árekstri og er búin að vera með prófið frá 1988, og hef ekið yfir 30 þús flest árin.

Ég á nú líklega einn aulalegasta áreksturinn hérna.

Var búinn að vera með prófið mitt elskulega í 2 vikur og var að driva um á þessum þvílíka MitsuBishi Lancer 86´ (kallaður öfuga sáðfruman.)

Kom á sona ´25 kílómetra ferð inn á bílasölu með fuuuuuullt af nýjum bílum og bílarnir liggja svona í boga þannig að þú keyrir í skeifu þegar þú skoðar þá. Nú það var Febrúar og gleeeersvell inn á ómalbikaða bílasöluplaninu og vildi svo einstaklega vel til að ég byrjaði að hægja á mér veeeeel fyrir beygjuna en endaði á því að renna einhverja 10 - 15 metra á löturferð og bomba á glænýjann Nissan Terrano II jeppa.

Er núna búinn að vera með prófið í ár og hef aldrei lent í öðru óhappi og aldrei verið stoppaður af lögreglunni :]

Fyrsti áreksturinn sem ég man eftir var þegar öll familían var að fara í bæjarferð og þar sem pabbi var að keyra Borgarholtsbrautina bakkar einhver frekar syfjaður náungi út úr innkeyrslunni sinni og beint inn í hliðina á okkur. Sem betur fer meiddist enginn en farþegahurðin var ónýt.

Ég er síðan alveg hræðilegur ökumaður og alltaf að lenda í einhverju. Fyrsti áreksturinn minn var þegar ég var búinn að eiga bíl í 1/2 ár, hafði ekki mikið keyrt fram að því. Ég var að smeygja mér inní stæði og straujaði hliðina mína á stuðarahorninu á bílnum fyrir aftan. Ég setti miða á hinn bílinn og bað þau að hringja í mig en þau gerðu það aldrei. Þetta var gamall bíll og líklega hafa þau ekki einu sinni tekið eftir rispunni sem ég setti á stuðarann fyrir öllum hinum rispunum :D

Ca. hálfu ári seinna lenti ég í að það keyrði á mig stelpa á bílastæði. Það var reyndar ekki mér að kenna. Þriðji áreksturinn gerðist þannig að ég var að keyra Snorrabrautina og bíll er stopp. Næsti bíll krækir fram fyrir hann. Ég kíki, sé ekkert, kræki fyrir hann líka en lendi utan í nýlegum Yaris sem var í blinda blettinum mínum :(
Loks var fjórði áreksturinn þegar ég var búinn að eiga bílinn í 2 og hálft ár, var í hringtorgi í ytri hring, kíki áður en ég held áfram. Bíllinn í innri er ekki með stefnuljós, ég held áfram og beljan setur stefnuljósið þá á og keyrir beint inn í hliðina á mér. Auðvitað dæmdist ég í síðan 100% órétti sem mér fannst reyndar ekki alveg réttlátt en whatever.

Skömmu eftir þetta flutti ég úr landi og hef talið mér hollara að eiga ekki bíl. Hins vegar er ég búinn að lenda í 2 árekstrum hérna, strætó sem ég var í keyrði utan í bíl um daginn og maður sem ég fékk far hjá bankaði staur þegar hann var að snúa við á bílastæði. Kannski er ég bara einhver ólukkugripur? :)

Hef ekki lent í árekstri. Vona að það gerist ekki.
En varðandi mótorhjól, það er ómögulegt að reyna að fylgjast með þeim í baksýnisspeglinum. Þeir þjóta til og frá á örfáum sek.

Ég keyri mjög oft með annan puttann á flautinni og treysti engum. :)

Hef brennt mig á því að treysta stefnuljósum, sem betur fer náði maðurinn að bremsa sig niður, á meðan var ég að reyna að spóla í burtu frá aftan á keyrslunni. Ég rétti bara upp höndina og þakkaði honum fyrir.

minn fyrsti árekstur var í gravarvoginum, 1 og hálfum mánmuði eftir að ég hafði fengið- prófið. það var lausur snjór á götuni, ég var á suzuki swift '88, ég var á 60km og rann í beygjunni og hann skall bílstjóramegin á ljósastaur, ég fór að grenja.

Var á sæbrautinni á miðvikudagsmorgni, nokkuð mikil umferð, svo þegar maður kemur hjá olíssjoppunni, man ekki hvaða gata kemur þvert, þá neglir bíllinn á undan mér niður þegar það kemur gult og ég beint aftan á! Þetta er eina skiptið sem ég hef séð reykvíking negla niður á gulu, og ég er ekki úr rvk, enda klessti ég á hann. Var á VW Golf Grand 95 módel, og var búinn að eiga hann í mánuð. Klessti á Peugeot 405, hann skemmdist lítið sem ekki neitt, var allt of brjálaður til að horfa á bílinn hjá honum. Golfinn skemmdist það mikið að það var metið á tæpar 300 þús. Vís keypti hann af mér, 30 þús meira en ég keypti hann á.
Er farinn að hafa mun meira bil á undan mér, það er bara svoldið erfitt því að ef það er í kringum bíllengd þá kemur bara einhver bíll og þrengir sér á milli!

Kv Beerbelly

Fyrsti alvöru áreksturinn sem ég lenti í og sá eini var nokkuð slæmur. ég var að keyra heim í sveitina á Subaru Justy J10 í nokkru slabbi og þegar ég kem að tvíbreiðri brú fer bíllinn að renna bara á slabbinu og lendir framan á sendiferðabíl sem var stop á brúnni… Justyinn rústaðist og sendillinn skekktist.. og hnéskelin á mér brotnaði.. damn i miss that car :/

Fyrsty árekstur í órétti var 93 að mig minnir, búinn að vera með bílpróf í eitt ár. Var á mömmu bíl, Dodge airies 88 framhjóladrifinn. Smá snjór og hálka á götum svo ég fer að leika mér að kasta rassinum á bílnum, voða gaman þar til ég fer að fara niður brekku og fer þá bifreiðin að kasta rassinum frekar langt. Endaði á vegriði og skemmdi hægra brettið ásamt ljósum. Mjög gáfað.

Seinni árekstur í rétti á mínum bíl rx-7 87, keyrt fyrir mig og ég næ að beygja frá þeirri bifreið en fer inn í aftur hurð á annari sem kom á móti þegar ég reyndi að rétta bílinn af. lögreglan kemur og konurnar tvær sem komu við sögu máttu fara en ekki ég. Mætti strax fordómum af hálfu lögreglunnar.
Fyrst þegar sest er ínn í lögreglubíl horfir annar lögregluþjónninn á mig og spyr svo hver eigi sportbílinn, ég var 19 ára, þær 46 og 68 held ég eða þar um bil. Sú sem keyrði fyrir mig og ekkert kom fyrir þar sem ég náði að beygja frá er í móðursýkiskasti og neitar að fara úr lögreglubílnum þar sem ég hafi verið á ofsaferð, löglegur hraði var 50 og ég sagðist hafa verið á 50. Þá segir sama lögreglan og spurði um hver ætti sportbílinn að hún þyrfti ekki að hafa áhyggjur þeir myndu redda þessu. Við það fór hún en ég mátti ekki fara, grilluðu mig svo í 20 mín en létu mig að lokum fara eftir að hafa hringt eftir ökuferli, hann var svo til hreinn.
Á skýrslu lögreglunnar var ég settur fram sem ástæða þess að árekstur hefði orðið, þó þeir hefðu ekkert á bakvið það en vælandi konuna sem keyði fyrir mig og aldur minn og tegund bifreiðar sem ég keyrði. Sá sem sýndi fordómana reyndist vera rannsóknarlögreglumaður, kom fram á skýrslunni.
Ég ætlaði vitaskuld að kæra niðurstöðuna þegar hún kæmi sem ég taldi verða með mig í órétti. Það var óþarfi, ég var dæmdur í fullum rétti en hinar tvær konurnar í 50/50 rétti. ástæða þess var sú er ég fór að skoða skýrsluna frá rannsóknarlögreglumanninum með fordómana að hann víxlaði númerum bifreiða í skýrslunni, hin konan sem átti að vera í 100% rétti, sú sem ég keyrði á hringir í mig og ég útskýrir hvað var að. Hún fékk leiðréttingu. Sú sem olli þessu öllu fékk það ekki, hringdi í mig og maðurinn hennar en ég vildi ekkert við þau tala.
Þar sem búið var að greiða út tjónið og það bókað, varð tryggingafélagið að taka á sig 50% órétt vegna mistaka lögreglu, félagið var sjóvá almennar, þeir reyndu ekkert til að fá mig dæmdan eða ná til baka peningum frá mér. Eflaust orðið of seint fyrir þá þar sem allt var stimplað.
Síðan hef ég ekki lent í óhappi.
Kv. Feelix

Minn fyrsti árekstur var til háborinnar skammar. Ég var 14-15 ára gamall, vel ölvaður og dröslaðist upp í einhvern bíl og ók í burtu. Var búinn að vera að rúnta í svona 3 tíma þá fór ég heim til félaga míns og tók hann með mér á rúntinn. Þessi félagi minn var þektur fyrir að vera SNARbilaður og eftir 10 mín ökuferð með honum þá enduðum við á grindverki, ég bakkaði út úr því og ók í burtu. Skilaði bílnum í stæðið sem ég tók hann úr og hélt heim á leið.

Mánudgainn eftir var ég sóttur í skólann af lögreglunni og færður í yfirheyrslur. Eftir soldinn tíma þar þá játaði ég þetta og svo nefndi hann grindverkið og ég spurði af hverju þeir héldu að ég hafi keyrt á það þá sagði hann mér það að númeraplatan hafi orðið eftir á einni greininni á trjánum við grindverkið :/ Hálf klúðurslegt.

Það endar samt ekki þar því að tjónið á bílnum var í kringum 500.000 kall. Ekki nóg með það heldur sumarið eftir þá var ég að layta mér að vinnu og kominn með vinnu hjá kapalfyrirtæki hér í bæ og fór upp á skrifstofu til að tala við eigandann og þá sá ég að þetta var gæinn sem átti bílinn sem ég stal og skemdi, fyrirtækið átti þennan bíl og ég bjóst nú ekki við að fá vinnu þarna en allt kom fyrir ekki þeir réðu mig á staðnum :)

Það var samt mikið grín gert af mér í vinnunni þetta sumarið :)

Fyrsti áreksturinn minn já .. frekar kjánalegur í raun.

Ég var að aka yfir höfðabakkabrú á annatíma, og það var búið að rigna mikið.
Allt í einu kom sólin upp úr miðju kafi og ég hnerraði sko .. og klessti aftan á volvó í leiðinni :(
Kallinn á volvóinum leit á bílinn sinn, og sagði .. “var hann ekki bara svona .. ?”

Ég slapp ágætlega það skiptið, smá brot í húddinu hjá mér, en ég seldi bílinn skömmu seinna svona eins og hann var.

En vá, að klessa á um leið og maður hnerrar, how stupid can u get!

Hvað myndu þið kalla árekstur?

Ég síðasta sumar var ég að vinna á laugaveginum ekki frásögufærandi nema að því leyti að það var bakkað á bílinn hjá mér nánast á hverjum degi og ég bakkaði nokkrum sinnum á líka enn aldrei skemmdist neitt til þess eru jú stuðarar :)

Svo keyrði ég forláta Toyotu corolla bifreið árg. ´88 útaf sveita vegi og hún fór í klessu enn það var líka viljandi;)

Minn fyrsti og enn sem komið er eini árekstur átti sér stað snemma í sumar.

Ég var á leið minni í vinnuna rétt fyrir átta um morguninn og keyri niður Breiðholtsbraut. Þegar ég kem upp á nýju brúna gef ég mitt stefnuljós og fer á vinstri beygjuakreinina. Þegar ég á enn töluvert eftir í ljósin sé ég að þau verða gul svo ég ákveð að stoppa.

En maðurinn fyrir aftan mig hafði ætlað yfir. Ég tek eftir honum í baksýnisspeglinum og eina sem ég næ að gera er að sleppa bremsunni. Höggið nægði til að fleyta mínum bíl næstum 2 bíllengdir útá gatnamótin (sem betur fer eru þessi gatnamót svo stór að enginn bíl keyrir þar sem ég endaði) áður en ég hafði rænu á að stoppa hann. Geislaspilarinn minn kastaðist úr mælaborðinu en lifði þetta samt af. :)

Ég sat bara í bílnum smástund en tók loks við mér og steig útúr honum. Sagði eitthvað ferlega kaldhæðnislegt við manninn sem keyrði á mig en hann var verulega fúll og endurtók í sífellu “þetta er nú síðasta sort”. Ég varð fljótt pirraður á þessu rugli í honum og sagði honum að það gæti vel verið að honum þætti það síðasta sort hjá mér að stoppa, en hann yrði að bíta í það súra fyrir því. Þá hætti hann loks og við fylltum út tjónaskýrslu.

Bíllinn minn var frekar illa farinn eftir þetta, en ég átti ekki von á að það yrði neitt vandamál þar sem ég var í 100% rétti. En þegar ég svo fer með bílinn til tjónaskoðunar er eins og ég fái blauta tusku í andlitið. Bíllinn er ekinn yfir 300.000 km og er þar með nánast verðlaus samkvæmt lista yfir viðmiðunarverð.

Það er sama hver staða manns í svona árekstri er, maður tapar alltaf einhverju. :(

Minn fyrri árekstur, ef árekstur skyldi kalla, gerðist rúmum mánuði eftir að ég fékk prófið. Ég og vinur minn vorum að fíflast á sitthvorum heimilisbílnum í hálku, ég á toyotunni hennar mömmu. Vorum búnir að skransa á víð og dreif um bæinn og oft skuggalega nálægt því að keyra á hvorn annan. Síðan erum við að keyra í vesturbænum í einhverri íbúðargötu og ég byrja að skransa (tók hammara eins og fífl) í beygju en það er gömul lada innarlega í beygjunni svo ég tek víðari beygju og skransa beint á kantinn hinumegin. Ég labba út í shokki og sé ekkert að bílnum nema að kopparnir hafa brotnað. Sest upp í bílinn og keyri af stað en þá var greinilegt að eitthvað var að stýrisbúnaðinum því bíllinn skalf allur í stýri. Stýrisvélin reyndist síðan hafa farið og heima reyndist mér gekk ekki mjög vel að skýra út hvað hefði gerst. Ég var nú ekkert böggaður af þessu heima enda keypti ég mér bíl tveimur mánuðum seinna.

Seinni áreksturinn gerðist svo sumarið eftir, ég kom þreittur heim úr vinnu og mamma bað mig að skutla sér á hennar bíl. Svo er ég að keyra bílinn drulluþreittur á Miklubrautinni þegar konan fyrir framan mig nauðhemlar. Ég klossbremsa en bílinn stoppar ekkert og ég dúndra beint aftan á hann. Úr varð einhver nokkurra bíla árekstur og bíllinn okkar í klessu að framan en bíllinn fyrir framan rétt rispaður. Þar fékk ég nóg af Toyotu og sór þess eið að kaupa aldrei þannig bíl.

Síðan hef ég ekki keyrt á eða lent í slysi /7-9-13)en oft forðað árekstri.

er búinn að vera með teinið í tæp 10 ár og það hefur verið viðburðarríkt en engin slys á fólki

17 ára: Toyota Carina II ´89 sem faðir minn átti.
Bakkaði á gám í kolniðarmyrkri. pínulítil beigla, Gámurinn í 100% órétti :)

19 ára: Toyota Corolla Gti´88 í minni eign
trukkur frá bænum bakkaði á mig og ég var í 100% rétti

20 ára: Suzuki swift gti ´90 í minni eign
Villtur pizza sendill bakkaði á mig og ég var í 100% rétti.

20 ára: Hyundai Accent ‘95 í eign föður míns
Keyrði aftan á konu sem keyrði af stað á afrein og stoppaði snögglega vegna þess að hún sá strætó koma aðvífandi en það leiðinlega við þetta allt saman er að Strætóin stoppaði á ljósunum þannig að hún þurfti ekki að stoppa. Ég í 100% órétti :( en skemmdirnar voru litlar og við feðgarnir gátum lagað þetta sjálfir fyrir tæpar 19. þús kr.

24 ára: Hyundai Elantra ’96 í minni eign
var að keyra í rólegheitum í snjó og hálku þegar ég sé bíl stopp sem kom úr gagnstæðri átt og ætlaði greinilega að beigja inn á bensínstöð. Ég geri auðvitað ráð fyrir því að hann ætli að bíða þar til ég fer framhjá enda lítið svigrúm fyrir hann að komast yfir en viti menn hann reyndi og þrátt fyrir að vera á súbarú þá tókst honum það ekki. Ég keyrði inn í hliðina á honum og horfði á stöðaran hans fljúga og húddið mitt krumpast.
kallin verður alveg brjálaður og hringir á lögguna því ég átti að hafa verið að keyra svo hratt. svo þegar löggan kemur og við förum í bílinn og þeir skrifa skírsluna þá heimtar kallin að bremsuförin mín verði mæld því þau hafi örugglega verið um 2 metrar sagði kallinn, ég hló og sagði lögguni nú að þau væru örugglega meira en 20 metrar hehe.
kallin var kolruglaður og ekki með bílpróf eða neitt og ég var auðvitað í 100% rétti.

Fyrsti/eini áreksturinn sem ég hef lent í var þannig að ég var að keyra þriggja akreina götu á vinstri akrein og sendiferðabíll á miðjuakrein tók vinstribeygju inn á aðra götu beint í veg fyrir mig, þ.a ég var í 100% rétti. Sendiferðabíllinn var þokkalega beyglaður á hliðinni en það flagnaði smá málning af stuðaranum mínum…

Ég rispaði einu sinni bíl þegar ég var að bakka úr innkeyrslu. Það er það eina sem ég hef lent í, hef verið nálægt því að lenda í árekstri, ca.1cm á milli mín og annars bíls eftir langa nauðhemlun :)

ég hef bara keyrt á blómapottinn heima hjá mér og á húsið sjálft og svo hef ég reyndar keyrt á flaggstöng og aðeins utan í kyrrstæðann bíl. Er þetta ekki bara eðlilegt miðað við að ég hafi haft bílpróf síðan í júlí?

Ég lenti í því um árið að keyra á brunahana. Ég var að koma keyrandi Kringlumýrabraut og vinstri akrein, skipti svo yfir á hægri og þegar ég geri það ákveður Nissan micra að fara inn á götuna aðreinin frá Blómaval. Ég nauðhemla en þegar ég sé hvert stefnir sleppi ég bremsuni (var búinn að æfa þetta oft) og beygji frá og byrja aftur að bremsa en þá sé ég að ég stefni á brunahana. Hann klipptist af og vatn byrjaði að flæða um allt. Það fyrsta sem ég gerði eftir að bílinn stöðvaðist var að hlaupa út úr honum og á eftir bílnum sem svínaði fyrir mig!! Ég náði honum ekki en nokkrir bílar fóru á eftir honum og á endanum fékk ég 4 vitni og eftir að búið var að draga bílinn minn lausan með króks bíl þá gat ég farið. Bíllinn minn var alveg fullur af vatni og smá skemmdur að framan (BMW 318i '89). Ég var dæmdur í 100% rétt þrátt fyrir að gamla konan sem olli slysinu hafi ekkert vitað hvað gerðist. Daginn eftir keyrði ég sömu leið og hún og fattaði þá hvað klikkaði hjá henni, það var svo mikil hálka á aðreininni sem olli því að hún var of sein inn á götuna. Til gamans læt ég fylgja frétt sem kom í morgunblaðinu ásamt mynd sem var næstum því 1/2 síða á bls 2 eða 4!!

Ók á brunahana
Bifreið var ekið á brunahana á gatnamótum Sigtúns og Kringlumýrarbrautar síðdegis í gær og flæddi vatn niður á Borgartún. Starfsmenn Reykjavíkurborgar unnu að því síðdegis í gær að bera salt á svæðið til að koma í veg fyrir hálku. Ungur piltur ók bílnum og varð óhappið í kjölfar þess að hann þurfti að snarbeygja þegar bifreið var skyndilega ekið út á Kringlumýrarbraut.

http://safn.mbl.is/mm/myndasafn/i mg/41/400x400/MBL0009962.jpg

Fyrst var ég á æfingarakstri með mömmu á Mözdu 323 “85 á 80km á smiðjuveginum,
og pallbíll svindlar sér inná, þannig að ég bombaði á hann,
bretti,ljós og húdd farið, löggan koma og gerði skýrslu og ég sagðist hafa verið á 50km, ég var í 100%
rétti, lýka ligtaði kallinn á pallbílum eins og hann hafi verið að drekka..
Tryggingarfélagið keypti bílinn á 80.þús. en ég keypti hann á 20.þús.

Síðan var ég á Fiat Uno 60s ”91 að keyra út úr bílasölu uppá höfða og þessi
open zafira bombar á mig á ca.100km/h, ég var dæmdur í 100% órétti vegna þess að ég átti að hafa séð bílinn, sem var
ekki séns vegna þess að það var brekka niður og ekki var hægt að sjá alla leið niður.
Einnig á Fiatnum keyrði ég á skilti í hálku,og rann á hlið á vegg,í hálku það kom
bara smá beigla sem sást varla. Síðan keyrði ég næstum því úti garð
heima, en steinarnir stoppuðu mig

Í fyrra vetur var ég a Bmw 316i "89 á vesturlandsveginum, á milli mosó og Rvk,
á 140 ek ég, og jeppi er fyrir framan mig og ég gíra niður,SSS og missi stjórn á
afturendanum, og fer á vinstri akrein og svo útaf, á sveitaveg(með svona búnku)
kastast uppí loftið og flýg 15metra…..EKKI Lýgi….. ég slepp alveg enn bimmin
var soldið sjúskaður, eins og búast má við. Löggan sagði að' ég hafi verið heppin
að sleppa lifandi úr þessu..Ég og pabbi löguðum bílinn, og hann er í ekki verra
ásigkomulagi í dag.(kostaði um 40.þús, viðgerðin.)

Bimminn gengur ennþá, og er ennþá á honum, góður og sterkur bimmi,ég skil
alveg akkuru bimmin er vinsæll, þeir eru bara hreinasta SNILLD.

Ég er með tjónlausan feril :)

Gæti samt sagt milljón og tvær sögur af því að keyra eins og fáviti, geri alveg nóg af því.

aldrei lent í árekstri við bíl. En þegar ég var búinn að vera með prófið í eikkura 2 mán. eða eikkað… þá var ég í partýi, svo var eikkað vesen í gangi, og ég rauk út alveg brjálaður en þar sem þetta partý var lengst í rassgati þá fór ég bara uppí bílinn hans bróður míns(sem ég var með í láni) og keyrði í burtu. Svo á leiðinni heim mætti ég löggu og panikkaði alveg, og keyrði á 70-80 í burtu. En vegna þess hve mikið myrkur var, þá bombaði ég á hringtorg ( ísing á veginum) og ég straujaði allt undan bílnum og bílinn fór alveg í klessu!

Þetta hringtorg er þarna hjá þjóðminjasafninu…. næst þegar þið farið þarna framhjá, tékkiði þá hvað kanturinn á hringtorginu er ROSALEGA grófur! þetta eru bara hlaðnir massífir steinar!!!:l ég hefði sloppið vel efað þetta hefði verið bara venjulegur kantur!!

Mitt fyrsta óhapp varð í æfingaakstri (fyrir fjórum árum), enginn slasaðist, en mamma vildi alls ekki keyra með mér aftur :-)

Það var þannig að ég var að keyra á einbreiðum malarvegi upp í sveit í rólegheitum og gúddí feeling. Pabbi fram í, en mamma og systkynin afturí. Skyndilega kemur bíll úr gagnstæðri átt og þar sem vegurinn var einbreiður þá hægjum við báðir á okkur niðrí ekki neitt.
Ég var á Ford Mercury Grand Marquis (stórum, BREIÐUM, amrískum) og keyri alveg út í kant. Nema hvað kanturinn lætur undann og minn helmingur malarvegsins lekur út í móa. Í einhverju panik kasti vippa ég bílnum 90 gráður til vinstri til að komast inn á veginn aftur, en þá vill ekki betur til en ég stefni beint inn í hliðina á hinum bílnum. Á síðustu stundu tekst mér að beygja frá, það munaði ekki nema 1-2 sentimetrum. Ég hreinlega ætlaði ekki að trúa því að ég hefði ekki keyrt á hann….

Fyrsti “alvöru” áreksturinn minn var nokkrum mánuðum seinna þegar drukkinn maður keyrði aftan á mömmu á aðrein. Stuðarinn beyglaðist pínkupons, en framrúðan brotnaði. -Við vorum nefninlega að keyra jólatréð okkar heim, en það var alltof stórt til að komast í skottið svo við höfðum stungið því inn í bílinn með fótinn fremst og toppinn í skotinu. Fóturinn virkaði svo eins og “Battering ram” og braut rúðuna… (gaman að þessu ekki satt?)


Fyrsti áreksturinn minn þar sem ég var við stýrið varð á focusnum hennar mömmu fyrir nokkrum mánuðum. Ég að beygja til vinstri inn á götu, en sé ekki bíl sem kemur frá hægri. Bíllinn minn (-mömmu) rispast og beyglast frá hægra frambretti, yfir báðar hurðarnar og aftur með. Kostaði slatta að laga það, en á hinum bílnum rispaðist stuðarann, frambrettið beyglaðist framljósið brotnaði.
Og ég að sjálfsögðu í fullkomnum órétti.


Síðan þá ekki nétt, enda veit ég vel að allir hinir bílarnir eru bara að bíða eftir tækifæri til að keyra á mig…

:-)

Ekkert slys eftir að vera með bílpróf í 1 ár (7,9,13).
Var að missa prófið í mánuð (109 á 50 vegi)

Þekki hinsvegar strákana sem stútuðu rauða Bimmanum á leiðinni í Hafnafjörð. Heppnir að sleppa lifandi.

Ég hef lent í tveimur árekstrum sem hafa kennt mér mikið.

17 ára, á Lada Sport í eigu frænda míns. Afrekaði það að bakka í miðjan vörubíl sem pabbi frænda míns átti. Eins og gefur að skilja sá ekkert á vörubílnum, en við höggið brotnuðu tannhjól í sætinu í Lödunni sem halda einmitt sætisbakinu uppi. Hélt að frændi yrði brjálaður yfir því að sjá þetta gerast, hann var það ekki. Þvert á móti átti hann bágt með að halda sér stöðugum út af hlátri.

Lærdómurinn var sá að nota baksýnisspeglana, til þess eru þeir.

18 ára, á Ford Fiestu '87 á mánudegi, en föstudaginn áður hafði ég fengið bílinn í mínar hendur. Rétt stuðaði á bíl. Ekki mikið, en nóg til að sæist og yrði til að gera mál úr. Ég var núbúinn að setja naglana undir, enda var komið það langt fram á haust þó ekki væri komin hálka.
Varð með þeim hætti að strætó sem var að keyra frá stoppistöð og kominn aðeins á ferð hreinlega negldi niður bremsunum og rétt náði bíllinn fyrir framan mig að stoppa.
Ég hins vegar finn hvernig bíllinn hreinlega skautar á þurru malbikinu á nöglunum.
Ekkert sá á Fiestunni nema á grjótgrind sem ég tók svo af stuttu síðar.

Lærdómur:
Bíða a.m.k. þangað til komin er einhver hálka að ráði þar til maður hendir nöglunum undir.

Hins vegar hef ég lent í því tvisvar að ég hef komið að bílnum með nýja beyglu. En í bæði skiptin var heiðarlegt fólk þar að verki þannig að ég hef fengið það bætt.

Fyrsti áreksturinn minn var þegar ég var með vini mínum niðrá Stöð í Hafnarfirði. Við vorum semsagt nokkrir krakkar á 2 bílum og höfðum farið úr þeim til að geta spjallað öll saman. Þegar við ætluðum svo aftur af stað segir vinur minn: “Jæja, eigum við ekki að koma og klessa bílana okkar??” Og svo keyrum við af stað og 10 sek seinna keyrði e-r jeppi í veg fyrir okkur og við beint í hliðina á honum… soldið krípí…

Hef ekki enn valdið tjóni, enda ekki kominn með bílpróf, hef samt lent í 4 “umferðaróhöppum”

Þremur mánuðum eftir að ég fékk ökuskírteinið í hendurnar hitti ég stelpu. Kvöldið eftir var ég að tala við hana í farsímann og bakka um leið.

Félagi minn komst ekki inn í bílinn sinn bílstjóramegin fyrr en það var búið að rétta frambrettið á bílnum hans, en bíllinn sem ég keyrði slapp án þess að láta sjá á (MB, god bless ye!)

Ég hef og lent í því að farþegi í bíl skellti hurð utan í mig þegar ég var á ferð og rispaði afturbretti og hurð ásamt að skemmileggja eitthvað af króminu á bensinum.

Þar fyrir utan hef ég aldrei tjónað bíl af eigin völdum, ef frá er talið þetta hugsunarlausa bakk.

Lokaorð.

Ég hef heldur aldreu verið ökumaður í bíl sem hefur lent í árekstri! En 2. sept síðastliðinn þá lenti ég í 2 árekstrum sama dag. Fyrst var keyrt aftaná okkur fyrir framan Snæland video efst á Laugarveginum og um það bil klukkutíma seinna var ég í öðrum bíl og hann keyrði aftaná fyrir framan Hertz bílaleiguna í Öskjuhlíðinni!!!

Skemmtilegur dagur þetta! Ég meiddist í hvort skiptið!

ég var einu sinni í bíl þegar bróðir minn klessti á bíl……. bílarnir voru báðir í órétti…… bróðz0r var að bakka úr stæði og það var annar gaur sem bakkaði á móti :)

minn fyrsti árekstur var nú ósköp ómerkilegur
ég var á subaru fjölskyldunnar og var að bakka í stæði og bakkaði á land rover sem var þarna
afturljósið mitt eyðilagðist
það sá ekki á land rovernum
þetta var allt land rovernum kenna

Fyrsti og eini árekstur minn var aðeins 2 dögum eftir að ég fékk prófið (fékk prófið í maí á þessu ári). Ég var á ljósum í Hafnarfirði og er að leggja af stað eftir að grænt ljós kom. Bílinn á undan mér negglir niður, ég næ einnig að stoppa en kallin fyrir aftan mig klessir á mig á kannski 15 km/h. Það vildi svo vel til að kallinn sem klessti á mig skuldaði pabba mínum pening og neitaði að borga, ég var í 100% rétti og hann þurfti sjálfur að punga út 400.00 fyrir viðgerð vegna þess að hann hafði ekki greitt iðgjaldið og því var tryggingin ekki virk :) Svo, ég græðði, pabbi minn græddi þegar hann borgaði honum en hann tapaði, allir ánægði :)

Minn fyrsti árekstur gerðist fyrir utan Fjölbrautar skólan á Selfossi…..síðla veturs á föstudegi í góðu veðri umsjónartími alveg að byrja þannig að það voru gersamlega allir í skólanum…nema ég seinn eins og vanalega kom inn á bílaplanið á urrandi siglingu (80 km)
Coltinn lá svo vel í beygunni (92 colt exe á 205/50/15 dekkjum)….kemur ekki bjáni sem var að skrópa í umsjón!…urrrrr…..! keyrir út af hliðarstæðinu og í veg fyrir mig. Ég reyndi að bremsa enn all kom fyrir ekki (9 metra löng bremsuför)ég nelgdi á framendan á Hondu Civci Lsi og dreyfði henni út um allt plan misti stjórn á bílnum hjá mér og endaði í miðju blómabeði fyrir framan skólan….u.þ.b 200 vitni voru að atvikinu…fékk það samt bætt og coltinn var betri enn nýr á eftir….fer ekki mörgum sögum um honduna sá hana á bílasölu 2 árum seinna…..Og viti menn hún var NÝMÁLUÐ……Kv. Hondakallinn…..

jæja ætli maður verði ekki að telja upp sína slysasögu.

1. árekstur
Fyrsta kvöldið með bílpróf. Ég fer og pikka upp alla vinina og ákveð að fara á rúntinn. Sé einn strák sem ég þekki ákveð að elta hann. Fer á plan fyrir framan bílapartasölu. Ég var á gömlum saab 900 sem pabbi átti. Hinn strákurinn á amerískum sportara. Við förum að spjalla og hann reynir að espa mig upp í spyrnu. Síðan spólar hann á stað, ég ætla að vera með húmor og spóla afturábak (eins og í back to the future) en það vildi ekki betur til en það var bíll fyrir aftan mig. Ég braut ljós á honum en sást ekki á saabnum. Því betur fer var eigandanum alveg sama þar sem þetta var ónýtur bíll.

2. árekstur
Þetta er svona 1 ári seinna ég var að vinna í fiski þetta sumar út í garði, á sjálfur heima í Njarðvík. Ég fékk stundum lánaðan Saabinn sem var nú í eign systur minnar. Á þessum tíma fannst mér fátt eins skemtilegt og að reyna að botna Saabinn. Jæja ég er á heimleið einn daginn og lendi á eftir þriggja bíla röð ég tek framm úr og er á svona 120 til 130. Ég er mjög afslappaður enda engin umferð á undan. Ég gleymi mér eitthvað og fer aðeins út í kannt hægra meginn. Mér kross bregður og kippi bílnum til vinstri fer næstum þar útaf en næ að halda bílnum á veginum. En vandamálið er að ég er á tveimur hjólum og þegar hin tvö hjólin lenda skýst ég út af hægra meginn.

Restinn gerðist í slow motion. Ég man að ég hugsaði um það hvernig systir mín ætti að komast í skólan núna og allskonar hugsanir. Eftir fjölda margar veltur stöðvar bíllin. Ég er á hvolfi og með skorinn hausinn vegna þess að topplúgan var opinn og ég hef eitthvað sprapast. Það var aðsjálfsögðu dautt á bílnum og mér fannst alveg stór fyndið að það var ennþá kveikt á útvarpinu. Þarna hékk ég í beltinu í svolítinn tíma þangað til að það kom maður og lifti undir mig af því að beltið var svo strekt að ég gat ekki leist það.

Ég slapp með smá marbletti eftir beltið. En hefði einhver annar verið með mér þá hefðu þeir dáið, afþví að toppurinn var alveg beyglaður nema hjá bílstjórasætinu. Ég get sagt ykkur það að ef að ég hefði verið í einhverri toyotu druslu þá væri ég ekki að skrifa þetta í dag. Sænsk stálið er sterkt.

3. árekstur
Núna eru mamma og pabbi búinn að kaupa sér gamlan Opel Reckord station. Ég fæ hann lánaðann veturinn eftir veltuna. Ég er á rúntinum á Hafnargötunni þegar Taxi svínar mig. Þetta var svona VW Transporter þvílíkt stór. Ég stend bæði á flautinni og bremsunni en lendi engu að síður aftan á honum og hann skýst eitthvað áfram í hálkunni. Báðir bílanir sluppu ómeyddir út úr þessu.

4. árekstur
Aftur Opelinn er að keyra um vetur keyri allt of hratt fyrir framan íþrótta húsið í Keflavík. Þar voru svona tröppur einhverjar sem maður þurfti að keyra framhjá. Ég enda í 3. tröppu með bílinn í fullri beygju. Hélt að bíllin hefði sloppið en komst að því síðar að bíllin hefði grindarskekkst. Pabbi og ég náðum að lappa upp á það.

5. árekstur
Enn aftur er það Opelinn. Í þetta skipti með mömmu og pabba í bílnum. Vorum að koma úr brúðkaupi. Pabbi var búinn að fá sér í glas þannig að ég keyrði. Bílnum var lagt alveg upp við lágan vegg og náði ég að strauja hann. Ein hurð skemdist.

6. árekstur
Fyrsti bíllinn minn jibbí gömul Ford Sierra. Þetta er ekki beint árekstur en hefði hæglega getað verið það. Var að keyra í skólann (Iðnskólann). Það var hálka á veginum og ég að keyra of hratt. Bíllinn er afturhjóla drifinn og allt í einu tekur afturendinn frammúr mér. Því betur fer voru 3 akreinar þarna, ég snýst einnoghálfan hring. Horfi síðan beint í augun á bílstjóra á Krúser sem rétt náði að stoppa.

7. árekstur
Núna komin á fyrsta alvöru bílinn minn, 96 VW Vento. Er að keyra heim eina nóttina frá félaga mínum. Tek handbremsubeigju í einni beygjunni og enda með afturendan í ljósastaur. Afturbrettið beyglað, bíllinn í kaskó hjúkk.

8. árekstur
Er að bakka Ventoinum úr stæði hjá Alþingishúsinu og það stekkur staur í veg fyrir mig. smá beygla á stuðara, ekkert sem heitt vatn gat ekki lagað.

Í dag er ég búinn að vera slysalaus í 1 ár.

ég og bróður minn erum soddan brjlaðingar, við keptum ódýran bíl í eitt skiptið ég og bró og nokkrir vinir hans keyptu líka ódýran bíl og við fórum í destruction derby á bílunum og það var ekkert smá fun þuð verðið að prufa það :Þ

Það var hræðilegt.. ég keyrði á hesthús á bíl kærasta systur minnar. Ég var nýbúinn að fá bílpróf og fór of hratt í beygju og missti stjórnina.. Krassss!.. bíllinn beyglaðist að framan, ljós brotnuðu og vatnskassinn sprakk. Ég var lengi að jafna mig á skömminni…

Ég hef nú bara lent í árekstri þegar ég hef ekki verið að keyra.

Áreksturinn sem ég lenti í var þegar ég var að koma úr skólasundi og bekkurinn minn var að verða allt of seinn og bílstjórinn var orðinn mjög stressaður, hann var að beygja til vinstri á gatnamótum með ljósum þegar önnur rúta fór inn í hliðina á okkar rútu og stórskemmdi hana.

Ég lenti slysi þegar ég var 6 eða 7 ára gamall.
Ég var staddu við Rauðavatn rétt fyrir utan Reykjavík. Umferðin var stopp vegna vegaframkvæmda. við vorum í fremsta bílnum í röðinni fyrir aftan okkur kom landcruiser, fyrir aftann hann kom lítil toyota corolla, og fyrir aftann hann kom annar Landcruiser.
Þegar við vorum búin að bíða í 5 mín kom stór Trailer á fullri ferð og klessti aftan á Landcruiserinn og hann aftan á toyotuna. Það sem gerðist að toyotan kramdist á milli jeppana og dóu feðgin í honum. Ég var mjög sjokeraður í marga daga á eftir. Bíllinn okkar skemdist aftur á móti eiginlega ekki neitt.

Fyrsti áreksturinn minn var mjög eftirminnilregur. Var á leiðinni heim úr sólanum á golf 94, var bara að keyra í góðum fílingi eftir bústaðaveginum, kem að gatnamótum er á 60, grænt ljós logar en gáfnastrumpurinn fyrir framan mig stoppar og ég þrusa aftan á hann. Ég fer út úr bílnum og labba að gaurnum og spyr hann af hverju hann var að stoppa. En hann horfir bara á mig eins og ég hafi drepið ömmu hans. Kemur ekki í ljós að gaurinn er kínverji. Það tók ekki nema aðeins 2 tíma bara að koma honum í skilning um það hvað tjónaskýrsla var, hvað þá hvernig að fylla ætti hana út. Þannig að eftir mikið bras og alþjóðlegt táknmál fattaði hann þetta. Ég var í 100% órétti því að ég keyrði aftan á hann, breytir víst engu hvar fólk stoppar.
Þannig ef ykkur vantar að láta mála aftustuðarann á bílnum ykkar þá vitið þið hvað þið eigið að gera.

Fyrsti alvarlegi áreksturinn minn var þegar ég var nýkominn með meiraprófið. Fyrir utan það hef ég bara lent í nuddi og svoleiðis smotterií. En ég var á leiðinni í steypubíl, nokkuð þungum, niður ártúnsbrekkuna og er að fara að beygja niður á Reykjanesbraut. Ég sé bíl vera að koma á aðreinina og er á góðum hraða, ég gef stefnuljós og ætla að reyna að smeygja mér fyrir framan hann, enda er ég að fara að beygja, en bílinn heldur bara áfram að beygja út á og keyrir beint í dekkin á steypubílnum. Ég finn voðalega lítið fyrir því, heyri bara skruðninga og læti, og svo sé ég bílinn keyra frá mér og leggja uppí kant. Þegar ég svo kem út úr bílnum og athuga hvernig vesalings konunni leið sem var í bílnum skrúfaði hún niður rúðuna (gjörsamlega í sjokki) og spurði mig hvort það þetta væri ekki bara spegillinn? Ég leit svona á alla hliðina á bílnum var gjörsamlega ónýt, stuðarinn að framan í hassi, og báðar hurðirnar krambúleraðar og svo saðgi ég að henni að það væri nú aðeins meira heldur en spegillinn. :) Nokkuð skondið atvik, Ég veit ekki hvernig þetta fór, líklegast var ég í 100% rétti. En svo klessa númer 2 var mér algjörlega í óhag. Og sem fyrr var ég á steypubíl, aðeins nýrri gerð að vísu. Ég var á leiðinni vestur eftir kringlumýrabraut og er alveg að koma að gatnamótunum við Snorrabraut þegar mér var litið til hliðar á gangstéttina þar sem ég sé vinnufélaga minn vera þar. Það tók einbeitinguna mína andartak og ég sé að ég er á leiðinni á kyrrstæðan bíl. Ég er ekkert á mikilli ferð en er með drekkhlaðinn bílinn af steypu og skauta beint aftan á hann, með öll hjólin læst. Kom lítið sem ekkert fyrir steyparann en skottið á hinum bílnum was no more. Ég viðurkenndi mistök min við lögregluna og reyndi ekkert að þræta fyrir þetta, sem væri bara asnalegt. En þetta kennir manni að halda sér vakandi! Takk fyri

Fyrirgefið, þetta átti að vera miklabraut/snorrabraut því að annars meikar þetta engann veginn sense! :)

Jæja, ég hef nú lent í mínum fyrsta árekstri, ég póstaði hérna um daginn hve nálægt ég hef komist en núna gerðist það. Ég var á mótum suðurlands- og vesturlandsvegar og fór aftan á bíl, beint í dráttarkúluna hans. Framendin hjá mér fór nú ekki vel úr þessu…..stuðarinn er handónýtur en húddið slapp, vatnskassinn hjá mér beyglaðist aðeins en ekki er að sjá að hann sé skemmdur, eitt framljósið og grillið er einnig ónýtt. Hin bíllinn slapp sem betur fer nokkuð vel en það þarf aðeins að mála stuðarann að ég held. Svona getur nú lífið verið ömurlegt.

Ekkert merkilegt hjá mér….
Ég var að vinna hjá Póstinum og það var keyrt aftan á mig á ljósunum Suðurlandsbraut-Grensásvegur… Tjónið var lítið, engin meiddist en mikið rosalega var fíflið sem stjórnaði bílaflotanum í Jðrfa reiður út í mig fyrir að hafa látið keyra á mig… svona menn…

Fyrir nokkrum mánuðum (í byrjun sumars) tók ég eftir því að einhver hafði straujað beint áfram á hringtorginu við Ellingsen við gatnamót Mýrargötu og Ánanausta. Semsagt komið Mýrargötu í vestur en ekki haft fyrir því að beygja hringinn heldur keyrt yfir kantinn, taka stórt stykki úr grasinu, stökkva yfir tvo stóra steina sem eru hinu megin og lenda með allt í drasli (allt í olíu) við kantinn hinu megið við hringtorgið.

Veit einhver hvaða bíll þetta var og hvað kom eiginlega fyrir ?? Það sjást enn ummerki eftir þetta stunt því það er sár í grasinu og ennþá smá olía á götunni.

Please inform us.

Minn fyrsti árekstur ;) Því miður var ég svo óheppinn að rústa einum fallegasta BMW Á LANDINU fyrir ca. mánuði síðan þegar ég keyrði útaf á hafnarfjarðarveginum með þeim afleiðingum að bíllinn gjörsamlega rústaðist