Sumum finnst hún fáránleg og hrútleiðinleg. Mér fannst hún skemmtileg og lýsingarnar á hinum íslensku útrásarvíkingum upp úr 1920 algjörlega óborganlegar.

Í Guðsgjafaþulu raðar Halldór Laxness saman minningabrotum af karakterum, sögum og vísum sem honum bárust til eyrna hér og þar í skemmtilega ýkta frásögn af athafna- og fjárglæframanninum Íslands-Bersa sem 1920 er sendur til Kaupmannahafnar að selja Svíum Íslandssíld.

Skemmtilegar samsvaranir við nútímann. Þá var ekki veðjað á álver og bankaþjónustu heldur á síld og mink. Þrátt fyrir gjaldþrot komst alltaf sama fólkið til valda.

Guðsgjafaþula er síðasta skáldsaga Halldórs Laxness og er tilraunakenndari að formi en hin hefðbundu rausæisstórvirki hans.