Ákvað að lesa Englar alheimsins, eftir Einar Má, nýverið eftir að hafa heyrt að þetta væri alger skildulestning. Það kom mér virkilega að óvart hvað hún var lengi í gang og öll einhvernveginn svo tilviljannakennd.
Anyway, vildi athuga hvort þetta væri bara einhver sérviska í mér eða nokkuð þetta væri bara gífurlega ofmetið verk.

Ræðið.