SKO ! KÆRU SORPARAR ! *fer í ræðumanns ham*
Þó svo að sorparar séu að hætta, þá bitnar það mest á þeim sjálfum! Þó svo að það sé að sjálfsögðu mikill missir, þá höfum við ennþá hvert annað (en sætt) á meðan hinir eru bara einir, án nokkurs sambands við aðra Sorpara.
Og er þetta rétti Sorpara-andinn að hætta bara, gefast upp ? Það held ég ekki ! Sannur Sorpari getur þolað að líða smá lægðar tímabil á þessu áhugamáli. En allt sem fer upp kemur niður. Þá hlýtur allt sem fer niður að koma upp aftur, ekki satt ?
Eftir lægð á Sorpinu fylgir alltaf gífurleg uppsveifla, og sá á skilin Nóbelsverðlaun sem segir mér hvaða staður er skemmtilegri en Sorpið í uppsveiflu.
Vissulega er líka leiðinlegt að Gelgjan sé að hætta sem fréttaritari, en hún hefur ekki farið neitt. Hún er enn á Sorpinu.
Og þó hún sé hætt kemur æðislegur og verðugur staðgengill í hennar stað (annars yrði sá ekki fyrir valinu að sjálfsögðu).
Og með fýluna í Mizzeeh, þá eru það auðvitað bara tilfinningar hans í augnablikinu sem valda þessari fýlu. Tilfinningar taka breytingum á örskotsstundu og efa ég ekki um að hann verði kominn í betra skap um helgina.
Ég er afar happy.