Ég veit hvað mörgum langaði í sleikipinna en ég hef ekki fjárráð í það núna…
ef þið eigið að skilja 2kafla þurfið þið að lesa kafla 1! http://www.hugi.is/sorp/threads.php?page=view&contentId=2399475
(vonandi virkar þetta)


Hér koma við sögu nýir og ofsa leiðinlegir ferðafélagar.


“Sælinú!” sagði Lobsterman glaðlega.

“scusi, angelo. Buon Giorno! Cara, mosca.” svöruðu kettlingarnir(ég skil lítið í spænsku og vel þá orð af handahófi, en það er eilítill húmor í þessum orðum).

“Angelo!! Benissimo mi casa su casa” svaraði lobsterman enn og aftur.

Kettlingarnir voru hrifnir að hann skildi spænsku en voru ekki vissir um að vera inní þesum Strengvagni en kvörtuðu ekki og stukku uppí og sögðu í leiðinni “pronto”, og lobsterinn gekk af stað.


Þar sem ég kann lítið í spænsku gefum þá Írakanum og kettlingunum íslenskukunnáttu.


“Þú kemur okkur mjög spánskt fyrir sjónir ef satt skal segja…en með allri virðingu þá virðum við kvenmenn svo ekki reiðast”.

lobsterinn vissi ekki hverju átti að svara en brosti þó.

“Við erum að koma til Reykjavíkur eftir korter,” sagði Lobsterinn

“Það er mjög erfið ferð frá Írak og hingað, en það lítur út fyrir að mér er að takast það”.

“Halló” Heyrðist bakvið mechanism vagninn.

Það er best að ég lýsi þessarri nýju veru því að skortur lýsingarorða hefur ekki hjálpað mér við heimsyfirráð. Þetta var mjög lítil vera með dökkt hár og augljóslega litað fyrir bara nokkrum dögum.

“á ekki að heilsa?” sagði Gellan123

“Ehh…jú, halló…ég heiti Lobsterman…hehe…úff…og þetta eru spænsku kettlingarnir supernanny og HerraFullkominn…”

“buon giorno” svöruðu þau.

“Gaman að kynnast ykkur, eruð þið á leiðinni til Reykjavíkur?” spurði Gellan.

“Já” svaraði Lobsterinn skrækróma.

ég ætla að ljúka þessum kafla hér…
Can't say that romance scenes are my skilled side…

Kynning á þriðja kafla : 3. Kafli : Ferðin var alls ekkert til Reykjavíkur!

Vonandi les etta eikker :P