Þegar hér kemur við sögu höfðu félagar okkar, Blauti fálkinn og föruneytisfélagi hans, Pétur Þarmaskeggur, leitað af vini Blauta fálkans, Stríðsfugl Hilmarsson að nafni í 30 sek [+eina nótt]. “Komdu aðeins” segir Blauti fálkinn við Stríðsfugl Hilmarsson, sem sést úr fjarska. Stríðsfugl hilmarsson lætur sem hann heyrir ekki í Blauta fálkanum, og heldur áfram að gera það sem hann var að gera…sem kom í ljós seinna að hann var að prjóna lampa.

Pétur þarmaskeggur ákveður að nýta sér tækifærið og læðist aftanað Stríðsfugli Hilmarssini og vefur utanum hann eld. Með þessu móti gat hann tekið Stríðsfugl Hilmarsson með sér, en í fyrri sögunni sömdu Blauti fálkinn og Pétur þarmaskeggur um að Pétur þarmaskeggur fengi að eiga Stríðsfug Hilmarsson.

Eldur þessi átti eftir að koma Pétri þarmaskegg að góðum notum. Hann hafði illar áætlanir, áætlanir sem myndu kosta Stríðsfugli Hilmarssini lífið, og Blauti fálkinn vissi það, hann sá það í augnráðinu hans Pétur þarmaskeggs, sem var ágætis augnráð.

Blauti fálkinn vissi að hann hefði gert eitthvað slæmt, hann sem hélt að það væti í fínasta lagi að gefa einhverjum vin sinn hafði rang fyrir sér og hann ætlaði ekki að láta Pétur þarmskegg komast upp með þetta. Hann fann haturinn, reiðina, vonleysina…allt þetta reis inní honum, tilfinningahnúturinn Jesú byrjaði brátt að verða dekkri, dekkri og dekki…Tilfinningahnútur Blauta fálkans varð orðinn að djöflinum sjálfum. “hæbbz” segir Tilfinningahnúturinn.

Um þetta leyti var Pétur þarmaskeggur kominn í burtu, með Stríðsfugl Hilmarsson í eldbolta sem hann hafði í för með sér, á leiðinni hvert veit enginn, né hvað verður um Stríðfugl Hilmarsson.

Tilfinningahnútur Blauta fálkans var byrjaður að stækka, og með tímanum byrjaði hann að gefa frá sér hljóð, undarleg hljóð. Blauti fálkinn vað staðráðinn í því að finna út hvað tilfinningahnúturinn Jesú, sem hafði áður litið út eins og djöfullinn sjálfur, hafði að segja. Hljóð þessi virtust vera eins konar járnprump, betur þekkt sem plastpoki. Blauti fálkinn fór að kynna sér málið, eyddi klukkustundum saman til að fynna út hvað þessir plastpokar þýddu.

Dag einn heyrði Blauti fálkinn þessi fimmtánhundruðsextíuogátta orð, sem komu úr Tilfinningahnútnum Jésu; “Berstu eld með eld”.


Endir. —TO BE CONTINUED—