Tmar, þú misskilur aðeins. Orðið sannleikur er ekki aðalatriðið heldur orðið “sögn”. Beyging af nafnorðinu sögn í fleirtölu: Sagnir, sagnir, sögnum, sagna. Orðin “sagnorð” og “sögn” eru notuð jöfnum höndum yfir orð sem lýsa hreyfingum eða gjörðum okkar (og þau beygjast). “Sannleikurinn er sagna bestur” Höfundur þessa málsháttar hefur auðvitað ekki meint að sannleikur sé sagnorð, heldur saga. Sagnorð = Sögn Sögur (ft) = Sagnir (sbr. “frásagnir”) ÞARNA liggur tvíræðnin í ljóðinu! Annars, þakka...