2. kafli -Jæja ertu byrjuð að pakka? spurði Emelía morguninn eftir. Ég hafði ekki sofið mikið þá nóttina, jafnvel með ljósin kveikt, þannig að ég var töluvert hægari í hugsun en vanalega. Þrátt fyrir að ég væri á seinni kaffibollanum mínum. -Pakka? Fyrir hvað? -Nú fyrir líffræðiferðina, hvað annað? -Æ já, hún er víst á morgun, sagði ég hugsi. -Jebb, sagði Emelía. –Þetta á eftir að vera frábært! -Æ ég veit það nú ekki, sagði Anton og kom sér inn í samræðurnar. –Heilar 24 stundir þar sem við...