Þegar ég var svona 10ára fór ég alltaf til ömmu minnar sem bjó á skagarströnd. Ég kynntist einhverjum polla þarna og við vorum alltaf að leika okkur í einhverjum gróðri þarna eða eitthvað. Svo hleypur félagi minn eitthvað aðeins í burtu og ég elti hann.
Svo stoppa ég þegar ég sé skylti sem stendur á "Varúð Jarðstrengur“ en ég las það sem ”Varúð Jarðsprengjur", ég allveg að panikka þarna þorði ekki að hreyfa mig og endaði með því að vinur minn fann mig hágrenjandi og sagði mér að ég las þetta bara vitlaust.

:)