Stórt er spurt og lítið um svör :) Ég held eigilega að móðir mín hafi smitað mig af þessari hestabakteríu.. við áttum ekki hesta fyrr en ég varð 10 ára en mamma var svo veik fyrir þessu að hún fór með mig við hvert tækifæri á hestaleigur (þ.á.m. hestaleigu sem frændi minn á) og svona, svo bjó ég einu sinni rétt hjá Keldum og dró oft vinkonur mínar með mér að klappa hestunum þar.. þannig ég held að áhuginn hafi kviknað bara þegar ég var pínulítil og svo bara vaxið með aldrinum :P Þetta eru bara svo yndisleg og gefandi dýr :)

Þetta er virkilega góð pæling.. Ein þeirra fáu pælinga sem ég hef ekki getað svarað fyrir sjálfa mig, afhverju höfum við áhuga á hlutum..
Afhverju finnst okkur eitthvað skemtilegt?
Afhverju finnst okkur eitthvað leiðinlegt?
Afhverju finnst okkur eitthvað gott á bragðið?
Afhverju finnst okkur eitthvað ekki gott á bragðið?
Afhverju finnst okkur eitthvað fallegt?
Afhverju finnst okkur eitthvað ljótt?

Er þetta ekki bara spurning um hugarástand? Sjálfri finnst mér stórskrítið að ég var hálfhrædd við hesta fyrir um 3-4 árum og í dag sér maður ekki fyrir sér neina framtíð ef hestarnir eru ekki þarna..

En ég held ég hafi haft áhuga á hestum útaf því að þetta voru mjög stór dýr upphaflega.. En svo hefði sááhugi dofnað ef ég hefði ekki fengið ÓÞokka minn strax í byrjun, hefði líklega misst allan áhugann ef ég hefði byrjað á algerri bykkju ;Þ

Bara, afi á hesta og ég var látinn fara á hestbak þegar ég var lítill og svo var mér gefið hest og svo var ég látinn sækja hestanna fyrir afa og co. Svo var ég látinn vinna í hestaleigu. Svo var ég látinn smala. Annars hef ég engann spes áhuga fyrir hestum, bara algjör krútt.

haha ég var alltaf útí hest húsi þegar ég var lítil aðeins nokkra daga gömul einsog þú opg svo kemts maður ekki hjá því að smitast þegar amma og afi eru hrossaræktendur og eiga yfir 100 hross:D