ég er að verða brjáluuuuð!

Ég er komin með þá samsæriskenningu að öllum kennurum nema íslenskukennurum líki illa við mig *reið*

ég segi hátt og skírt “JÁ” þegar það er verið að telja upp nöfnin, og jújú þeir heyra það vel, en samt sem áður e-ra hluta vegna þá gefa þeir mér skróp!

og ég er þessi týpa sem skrópar ekki, ég er bara als ekki með samviskuna í það :@

og í dönsku er ég nánast fallin þriðju viku því kennaradruslan getur aldrei heyrt það þegar ég segi já, jafnvel þó ég tali við hana síðari hluta tímans til að mynna hana spes á að ég hafi mætt í þennan tíma og tímana á undan *reið*

og þetta er orðið andskoti slæmt þeggar umsjónarkennarin kallar á mann eftir tíma í umsjón til að tala um þetta ástand en gefur manni samt fokkin skróp!

jájá kæru vinir ég er þ.e.a.s algerlega ósýnileg, mállaus og jú mæti víst aldrei í tíma… því kennararnir geta ómögulega munað eftir mér, jafnvel þó ég segi þeim hvað ég hafi gert í tímanum…

spurning hvort ég fari ekki bara að skrópa, þá kanski merkja þeir við mig, því það dugar als ekki að mæta í tíma!

ég hata fjölbrautarskólann minn og ég vona svo innilega að ég falli ekki í áföngum vegna þess að e-jar kennaradruslur gleymi að skrá mig, þó ég byðji þau spes um það!

ooooh!