Þú misskilur. Trúaðir nota oft rökvillu til að styðja mál sitt: Guð er til. Þú getur ekki afsannað það þannig að hann hlítur að vera til (eða eitthvað álíka, kannski ekki alveg svona samt).

Með þessari tilvitnun er ég að benda lesendum á að það að afsanna er ekki í höndum trúleysingja, heldur trúaðra að sanna mál sitt.

Bætt við 30. ágúst 2007 - 22:31
Hérna er linkur á grein um þetta á Wikipedia (rökvilluna).

http://en.wikipedia.org/wiki/Argument_from_ignorance

Nei, enda sagði ég nú bara svona.

En þegar samfélagslegi þáttur trúarbragða hefur verið “leiðréttur” (semsagt ríki og kirkja aðskilin) að þá detta trúarbrögðin út úr þeirri umræðu og fara að mestu yfir á þá heimspekilegu.

Þar af leiðir að trúarlegar myndir hingað inn mundi snarminnka þar sem kirkjan væri ekki lengur partur af ríkinu og bara eins og hver önnur kirkja og það hefði þá ekkert meira upp á sig að gagnrýna Þjóðkirkjun eins og að gagnrýna Fíladelfíukirkjuna.

Þessi grein er ekki um trúarbrögð, heldur heimspekingslegar sjónir á trú, eins og “Hvað er Guð” og “Er Guð til eða er góð ástæða til þess að efast um hann”. Þú munt sjá hvað ég meina ef þú lítur aðeins í greinina. Þetta er um trúarbrögð, heimspekingslegar sjónir innan þess, en það þýðir alls ekki að trúarbrögð séu heimspeki.

Stærðfræði er ekki eitthvað sem maður trúir á, maður skilur stærðfræði, og hún virkar. Margt bendir til þess að stærðfræði gangi upp, en hvað bendir til þess að stærðfræði gangi ekki upp?

Prófaðu að vera leiðinleg(ur) og ókurteis við alla í viku. Ég efast ekki um að fólk sem þú umgengst verður frekar leitt á þér.
Siðferði er nauðsynilegt í samfélaginu.

Er hægt að ala börn upp án þess að segja þeim eitthvað sem þau verða einfaldlega að trúa?

Það eru mismunandi hlutir sem er nauðsynilegt að einhverju leiti að kenna börnum, t.d. siðferði.

Trúarbrögð hinsvegar, eru ekki nauðsynileg.

Ástæða þess að við ættum að vera andsnúin skipulögðum trúarbrögðum er sú að ólíkt tekatli Russells eru trúarbrögðin valdamikil, áhrifamikil, undanþegin skatti og skipulega og kerfisbundið kennd börnum sem eru of ung til að verja sig. Börn eru ekki neydd til þess að eyða uppvaxtarárum sínum í að leggja á minnið bækur um tekatla. Skólar, sem eru reknir fyrir almannafé, mismuna ekki börnum sem eiga foreldra sem kunna ekki að meta rétta lögun teketilsins. Þeir sem trúa á teketilinn grýta ekki þá sem trúa ekki á teketilinn til dauða, og þá sem standa gegn tekatlinum, teketilsvillutrúarmenn og teketilslastara. Mæður vara ekki syni sína við því að giftast teketils-shiksa sem á foreldra sem trúa á þrjá tekatla í stað eins. Fólk sem setur mjólkina í fyrst rekur ekki hnéð í kviðinn á þeim sem setja teið í fyrst

Bætt við 2. september 2007 - 13:31
Og já, spurningin.

Ég tel að það sem manni er kennt verði að raunveruleika í augum fólks. Augljóst og gott dæmi um það eru trúarbrogð. Það er sama hversu heimskuleg og röklaus þau eru, en samt trúir fólk. Það eru ekki margir sem alast upp trúlausir og breytast svo yfir æi einhverja trú, en hann sem gerir það er frekar blindur. Það eru samt margir trúaðir sem skipta um trúarflokk, það finnst mér enn furðulegra…
Maður á að taka öllu gagnrýnum augum. Maður á bara ekki að samþykkja allt sem manni er sagt sem sannleika. Sem barn geturðu það ekki.

Ef ég kæmi upp með hugmyndina um teketilinn og færi að tilbiðja hann, þá héldu allir að ég væri geðbilaður. En hinsvegar, ef það hefði verið innrætt í örn á unga ári þá væri það heilagur sannleikur sem er forboðið að gagnrýna, eins og önnur trúarbrögð nú til dags.

Uhm, línur í tvívíð sem hafa egnann sameiginlegan punkt hljóta að vera samsíða …

Hve eðlilegt þykir þér að línur séu samsíða, þá og því aðeins að þær hafi engan punkt sameiginlegan?

Línurnar þurfa að hafa sömu hallatölu til að vera sammsíða og er það mjög eðlilegt. :)